మహాత్మా, మార్క్స్‌, అంబేద్కర్‌ సంస్కరణల ముసుగులో చట్టాల దుర్వినియోగంపై కర్తవ్యబోధ చేయండి !

09 Monday Apr 2018

Posted by raomk in BJP, Congress, CPI(M), Current Affairs, History, INDIA, NATIONAL NEWS, Opinion, Others, Political Parties

≈ Leave a comment

Tags

Ambedkar, Gandhi, Government Misuse of acts, Karl Marx

Image result for Gandhi, Karl Marx, Ambedkar

ఎం కోటేశ్వరరావు

కావేరీ జలాలపై ట్రిబ్యునల్‌ వేయాలంటూ వారాల తరబడి వేళ్ల మీద లెక్కించదగినంత మంది సృష్టించిన రభసను అనుమతించిన పాలకపార్టీ పార్లమెంటరీ వేదికలను, ప్రజాధనాన్ని దుర్వినియోగం చేయటాన్ని చూశాము. ఆంధ్రప్రదేశ్‌కు ప్రత్యేక రాష్ట్ర హోదా విషయంలో వాగ్దానభంగం, నమ్మించి మోసం చేసిన బిజెపిపై ప్రతిపాదించిన అవిశ్వాస తీర్మానాన్ని అడ్డుకొనేందుకు పాలకపక్షం ప్రయోగించిన శిఖండి అన్నాడిఎంకె అన్నది ప్రతిఒక్కరికీ తెలిసిపోయింది. ప్రతి నలుగురిలో ఒకరుగా వున్న దళితులు, గిరిజనుల రక్షణకోసం వుద్దేశించిన అత్యాచార నిరోధక చట్టం దుర్వినియోగం అవుతోందంటూ బిజెపి సర్కార్‌ సుప్రీం కోర్టుకు చెప్పటం, అది అందచేసిన సమాచారం, వాదనలకు అనుగుణంగా ఆ చట్టాన్ని నీరుగార్చే విధంగా సుప్రీం కోర్టు తీర్పు చెప్పటం తెలిసిందే. పార్లమెంట్‌లో వున్న దళిత, గిరిజన ఎంపీలు ఆ తీర్పుపై అప్పీలు చేయాలంటూ ఒక్క రోజు కాదు, కనీసం పది నిమిషాలపాటు సభను అడ్డుకొని కేంద్ర ప్రభుత్వ దృష్టికి ఎందుకు తీసుకుపోలేకపోయారన్నది ప్రతి ఒక్కరూ ఆలోచించాల్సిన సమయమిది. కావేరీ ట్రిబ్యునల్‌ పాటి కూడా ఈ అంశానికి ప్రాధాన్యత లేదని వారు భావించారా? బలహీనవర్గాలకు కొందరికైనా మేలు చేస్తున్న విద్య, వుద్యోగాల రిజర్వేషన్లను తొలగించాలన్న ప్రచారం, డిమాండ్‌ గతం కంటే ఎన్నోరెట్లు ఎక్కువగా వినిపిస్తున్న పూర్వరంగంలో కేవలం పది సంవత్సరాలకు పెట్టిన రిజర్వేషన్లు ఇంకెంతకాలం పొడిగిస్తారంటూ ఎవరైనా సవాలు చేస్తే పునరాలోచించాలని కోర్టులు తీర్పు ఇచ్చినా ఆశ్చర్యం లేదు. ఇప్పుడు నోరు విప్పని వారు అప్పుడైనా తెరుస్తారని నమ్మటం ఎలా ? ఇలాంటి వారినా జనం గుడ్డిగా ఎన్నుకుంటున్నది, నమ్ముతున్నది అన్న మౌలిక ప్రశ్న ముందుకు వస్తోంది.

మహిళలు, దళితుల రక్షణ కోసం ఏర్పాటు చేసిన చట్టాలను దుర్వినియోగం చేస్తున్నారంటూ జరుగుతున్న ప్రచార దాడిని ప్రతిఘటించాల్సిన అవసరాన్ని కొందరైనా గుర్తించారు. కార్యాచరణలో ఏప్రిల్‌ రెండవ తేదీ బంద్‌ ఒక చిన్న అడుగు మాత్రమే. దీన్ని ఎలా కొనసాగించాలన్నది ప్రశ్న. చట్టాల దుర్వినియోగం అనే అంశంలోకి లోతుగా వెళితే ఈ రెండు చట్టాలలో వుందని చెబుతున్న దుర్వినియోగం సముద్రంలో కాకి రెట్ట వంటిది. కార్యనిర్వాహక వ్యవస్ధ, తోటి సమాజం నిర్లక్ష్యం చేసినపుడు, పక్షపాతం చూపినపుడు నిస్సహాయులుగా వున్నవారు కసిగా ఫిర్యాదులు చేసి వుండవచ్చు. కొందరు నిర్దోషులు ఇబ్బందులు పడి వుండవచ్చు. అలాంటివి వేళ్ల మీద లెక్కించగలిగినవే. వాటిని సక్రమంగా విచారించి నిర్దోషులను రక్షించటానికి పోలీసు, న్యాయవ్యవస్ధలకు ఎలాంటి ఆటంకాలు లేవు. అవి తమ బాధ్యతను ‘దుర్వినియోగం’ చేయకుండా సక్రమంగా వ్యవహరించి, అసలు అలాంటి నేరాలకే తావులేని పరిస్ధితిని ఏర్పరచి వుంటే చట్టాల నామమాత్ర దుర్వినియోగ పరిస్ధితే తలెత్తి వుండేది కాదు. వేల మంది లలిత్‌ మోడీలు, విజయ మాల్యలు, నీరవ్‌ మోడీలు లక్షల కోట్లు స్వాహా చేసి కోట్లాది మందికి హాని చేసి పారిపోయినా సహించవచ్చుగానీ ఒక్క జింకను చంపిన వారిలో ఒక్కరిని కూడా వదల కూడదు అన్నట్లుగా వుంది పరిస్ధితి. చట్టాలు, వాటిని అమలు జరపాల్సిన వారు, పని తీరును పర్యవేక్షించేవారు సక్రమంగా పని చేసి, దుర్వినియోగం చేయకుండా వుంటే నేరగాళ్లు తప్పించుకొనేవారా ?

Image result for Gandhi, Karl Marx, Ambedkar

ఇక్కడ ప్రధాన సమస్య, ఆందోళనకరమైనది సక్రమంగా అమలు జరపాల్సిన అధికార యంత్రాంగం నూటికి నూరుశాతం దుర్వినియోగం, జనాల మీద దాడులకు వుపయోగిస్తున్న ఇతర చట్టాల మాటేమిటి? యావత్‌ శ్రామిక సమాజానికి జరుగుతున్న అన్యాయం మాటేమిటి? ఎవరైనా ఒక వ్యక్తి చట్టాన్ని దుర్వినియోగం చేస్తే మరొక వ్యక్తి లేదా కొందరు వ్యక్తులు ప్రభావితులౌతారు. సంస్కరణలనో మరొక పేరుతోనే అదే మొత్తం చట్టాన్ని దుర్వినియోగం చేస్తే, ఎసరుబెడితే జరిగే తీవ్ర నష్టం మాటేమిటి? వుదాహరణకు కార్మిక చట్టాలు. కేంద్ర ప్రభుత్వ, రాష్ట్ర ప్రభుత్వ రంగ సంస్ధలు సైతం వాటిని నీరుగార్చటం, వుల్లంఘించటంలో ఎలాంటి తేడా కనపడదు. అలాంటిది ప్రయివేటు రంగం సంగతి చెప్పాల్సిన పనేముంది. నరేంద్రమోడీ సర్కార్‌, బిజెపి ఇతర అనేక రాష్ట్రాల పాలకులు(వామపక్షాలు మినహా) సంస్కరణల పేరుతో చేస్తున్న మార్పులు కార్పొరేట్‌ యజమానులకు అనుకూలంగా, కార్మికులకు వ్యతిరేకంగా చేస్తున్న చేస్తున్న దుర్వినియోగం తప్ప మరొకటి కాదు. వీటి ద్వారా గోడదెబ్బ, చెంపదెబ్బ అన్నట్లు సామాజిక రక్షణ చట్టానికి తూట్లు పడి దళితులు, మొత్తంగా మహిళలు రెండు విధాలుగా నష్టపోవటం లేదా ? ఎగుమతుల పేరుతో సెజ్‌లకు కార్మిక చట్టాల అమలు మినహాయింపులు చట్టదుర్వినియోగమా కాదా ?

నయా వుదారవాద విధానాల పేరుతో అమలు జరుపుతున్న పెట్టుబడిదారీ విధానాలను కొంత మంది దళిత మేధావులతో సహా వామపక్ష భావజాలం లేని వారందరూ వూట సిద్ధాంతం పేరుతో సమర్ధించారు. దాని ప్రకారం సరిహద్దులు, కరెన్సీ,మిలిటరీ, పోలీసు వంటి అంశాలు తప్ప మిగిలిన అన్నింటినీ ప్రయివేటు రంగాలకు అప్పచెబితే ఆ రంగం నుంచి వచ్చే ఫలితాలు వూట మాదిరి సమాజం అంతటికీ దిగుతాయి. గత మూడున్నర దశాబ్దాల ఈ విధానాల అమలులో వూట ఎలా దిగింది? కేంద్ర ప్రభుత్వ సమాచారం, గణాంకాల ప్రకారం 1980-81లో ఒక వస్తువు తయారీ లేదా సేవ విలువ(గ్రాస్‌ వాల్యూ యాడెడ్‌- జివిఏ)లో వేతనాలు, అలవెన్సులు తదితర రూపాలలో సగటున కార్మికులకు దక్కిన లబ్ది 44శాతం. అది 2012-13 నాటికి 23.6కు పడిపోయింది. ఇదే సమయంలో వడ్డీ చెల్లింపులు 19.8 నుంచి 13.7శాతానికి తగ్గాయి. మరి లాభాల వాటా 15.7 నుంచి 44.1శాతానికి పెరిగింది. 2012 జిడిపి ఆధారంగా గుణిస్తే మన దేశంలో ఒక శ్రామికుడు గంటలో చేసిన వుత్పత్తి విలువ రెండు వందల యాభై రూపాయలు అదే రోజుకు రెండువేలు. వివిధ పరిశ్రమలు, రంగాలలో వున్న కనీస వేతనాల మొత్తాలను చూస్తే కార్మికులు ఎంత దోపిడీకి గురవుతున్నారో చెప్పనవసరం లేదు. అ తక్కువ మొత్తాలను కూడా దశాబ్దాల తరబడి సవరించని ప్రభుత్వాలున్నాయి. ఇవి చట్టాలను నీరుగార్చటం కాదా? అవసరాల మేరకు పెంపుదల సంగతిపక్కన పెడితే అసలు ఏదో ఒక సవరణ కోసం కూడా వుద్యమించాల్సిన రోజులివి. ఈ పూర్వరంగంలో కార్పొరేట్లకు మరింత లబ్ది చేకూర్చేందుకు సంస్కరణల పేరుతో కాంగ్రెస్‌ అమలు జరప ప్రయత్నించిన వాటిని బిజెపి ఆచరించేందుకు పూనుకుంది. ఇది అధికార దుర్వినియోగం కాదా ? దీన్నెవరు ప్రశ్నించాలి, కోర్టు పరిభాషలో చెప్పాలంటే ఈ పరిస్ధితిని ఎలా సరిచెయ్యాలి?

బిజెపి పాలిత రాజస్ధాన్‌ కార్మిక చట్టాల సవరణ ప్రయోగశాలగా తయారైంది.అక్కడి పారిశ్రామిక వివాదాల చట్ట సవరణ ప్రకారం మూడు వందలలోపు సిబ్బంది పనిచేసే చోట ప్రభుత్వ అనుమతితో నిమిత్తం లేకుండా యజమానులు ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు కార్మికులను తొలగించవచ్చు. కార్మిక సంఘాలను ఏర్పాటు చేయాలంటే కనీసం 30శాతం మంది సిబ్బంది ఆమోదం వుంటేనే అనుమతిస్తారు. గో స్లో( వుత్పత్తి నెమ్మదించటం) అనే పదానికి నిర్వచనాన్ని విస్తృతపరిచారు.ఏ కారణంతో వుత్పత్తి తగ్గినా, కార్యకలాపం విఫలమైనా దానికి బాధ్యత కార్మికులదే అని యజమానులు ఆరోపించి చర్యలు తీసుకొనేందుకు వీలు కల్పించారు. అంటే సూటిగా చెప్పాలంటే ఏ చట్టాలు లేనపుడు యజమానుల దయాదాక్షిణ్యాలపై కార్మికులు వున్నట్లే గతంలో సాధించుకున్న హక్కులను హరించి తిరిగి పూర్వ పరిస్ధితిలోకి నెట్టారు. ఫ్యాక్టరీ చట్టం వర్తించాలంటే విద్యుత్‌ అవసరం లేని చోట పని చేసే కార్మికుల సంఖ్యను 20 నుంచి 40కి, అవసరం వున్నచోట 10 నుంచి 20కి పెంచారు. ఏ యజమాని అయినా చట్టాలను వుల్లంఘిస్తున్నట్లు ఫిర్యాదులు వస్తే రాష్ట్ర ప్రభుత్వం నుంచి రాతపూర్వక అనుమతి లేకుండా కోర్టులు వాటిని పరిగణనలోకి తీసుకోకూడదనే సవరణ కూడా చేశారు. చట్టాలను వుల్లంఘించిన వుదంతాలలో వేయాల్సిన శిక్షలను కూడా ఎంతో సరళతరం చేశారు. యాంత్రీకరణ, రోబోల వినియోగం మరింతగా పెరుగుతున్న ఈ తరుణంలో ఇలాంటి సవరణలు చేయటం అంటే అత్యధిక ఫ్యాక్టరీలు, సంస్ధలను కార్మిక చట్టాల పరిధి నుంచి తొలగించటమే. అలాంటపుడు కనీసవేతనాలను సవరించినా వుపయోగం ఏముంది? ప్రభుత్వం యజమానులు ఏం చేయాలనుకుంటే అందుకు వారికి అనుమతిచ్చే చర్యలకు ముద్దుగా ‘సంస్కరణలు’ అని పేరు పెట్టింది. శాశ్వత స్వభావం వున్న పరిశ్రమలలో కూడా కాంట్రాక్టు కార్మికులను అనుమతించటాన్ని ఏమనాలి. ఒక సంస్ధలో సిబ్బందిని రిట్రెంచ్‌ లేదా లే ఆఫ్‌ చేయాలన్నా గతంలో ప్రభుత్వ అనుమతి అవసరం, ఇప్పుడు యజమాని చిత్తానికి వదలివేశారు.డెబ్బయిశాతం పరిశ్రమలు, సంస్ధలను కార్మిక చట్టాల పరిధి నుంచి తప్పించారు. తనిఖీ అధికారాన్ని దుర్వినియోగం చేస్తున్నారనే సాకుతో లేబర్‌ అధికారుల తనిఖీలపై సవాలక్ష ఆంక్షలు విధించి ఆచరణలో లేకుండా చేశారు. పేరుకు కార్మికశాఖ అయినా అది యజమానుల సేవలో మునిగి తేలుతుందని, కార్మిక చట్టాల అమలు కంటే వుల్లంఘనే ఎక్కువ అన్నది కార్మికులకు తెలిసిన నగ్నసత్యం.

ప్రభుత్వ రంగ సంస్ధలలో 50, ప్రయివేటు రంగంలో 70శాతం పైగా కార్మికులు చట్టాలు పెద్దగా వర్తించని కాంట్రాక్టు కార్మికులుగా వున్నారు.పన్నెండు గంటల పని సర్వసాధారణమైంది. ఓవర్‌ టైమ్‌ లేదు, చేయించుకొనే ఓవర్‌ టైమ్‌కు కొందరు సాధారణ సెలవులు ఇస్తారు లేదా ఓవర్‌ టైమ్‌ రెట్టింపు కంటే తక్కువగా వుంటాయి. నేడు కార్మికులు-యజమానుల మధ్య తలెత్తుతున్న వివాదాలలో అత్యధికం కార్మిక చట్టాల వుల్లంఘనలపైనే అన్నది స్పష్టం. ఇది చట్టదుర్వినియోగం గాక మరేమిటి? ఈ దుర్వినియోగం వెనుక రాజ్యంలోని అన్ని విభాగాలు లేవా ? చివరికి కార్మిక సంఘాల నమోదు కూడా దుర్లభం అవుతోంది. నమోదు ప్రక్రియ పూర్తిగాక ముందే సంఘం పెట్టుకున్న కార్మికుల వుద్యోగాలు పోతున్నాయి. 2014 ఆగస్టు ఒకటిన తీవ్ర కార్మిక నిరసనల మధ్య ఫ్యాక్టరీలు మరియు కాంట్రాక్టు లేబర్‌(క్రమబద్దీకరణ, రద్దు)చట్టాన్ని కార్మిక వ్యతిరేక అంశాలతో సవరించి ఒకే రోజు ప్రవే శపెట్టి అదే రోజు ఆమోదింపచేయించిన ఘనత బిజెపి ఖాతాలో చేరింది. ఇది దళితులు, గిరిజనులు, ఇతర బలహీనవర్గాల వ్యతిరేక చర్య, చట్టాల దుర్వినియోగం గాక మరేమిటి? బిజెపి కార్మిక సంస్కరణల పర్యవసానంగా రాజస్ధాన్‌లోని 7622 ఫ్యాక్టరీలలో 7252 కార్మిక చట్టాల పరిధిలోకి వచ్చే అవకాశం లేదని వెల్లడైంది.

ప్రపంచవ్యాపితంగా ధనిక దేశాలన్నింటా అప్రెంటిస్‌షిప్‌(నైపుణ్య శిక్షణ) పేరుతో పెద్ద ఎత్తున పర్మనెంటు కార్మికుల స్ధానంలో కార్మిక చట్టాల పరిధిలో లేని కార్మికులను నియమిస్తున్నారు. వారికి తక్కువ వేతనాలు, అలవెన్సులు చెల్లించేందుకు ఇదొక దొంగదారి అన్నది తెలిసిందే. మన దేశంలో కూడా అప్రెంటిస్‌షిప్‌ చట్టాన్ని సవరించి శిక్షణలో వున్న వారు చేయకూడని పనులను కూడా వారితో చేయించేందుకు, పెద్ద ఎత్తున నియామకానికి తెరతీశారు. శిక్షణా కాలంలో అయ్యే ఖర్చులను ప్రభుత్వమే భరించేవిధంగా పధకాలు సిద్దం చేశారు. ఇది యజమానులకు మరొక అదనపు రాయితీ. ఇలా కార్మికవర్గం, అన్ని తరగతుల వారు గుర్తించాల్సిన, గళమెత్తాల్సిన దుర్వినియోగాలు ఇంకా చాలా వున్నాయి.

స్వాతంత్య్ర వుద్యమ వారసత్వంతో ఏమాత్రం సంబంధం లేని, బ్రిటీష్‌ వారికి లంగిపోయిన భావజాలంతో పని చేసే శక్తుల ఆధిపత్యంలోకి తొలిసారిగా పూర్తిగా మనపాలనా వ్యవస్ధ పోయింది. మహాత్ముడు కన్న కలలు కల్లయ్యాయి. ఆయన వారసులుగా బయలు దేరిన వారు వేరే గాంధీల విధేయులమని చెబుతున్నారు తప్ప అసలు గాంధీని విస్మరించారు. అలాంటి వారిని కనీసం ఒక్కసారి చూసేందుకు కూడా మహాత్మా గాంధీ మనస్కరించరు. భక్తి శివుడి మీద చిత్తం చెప్పుల మీద అన్నట్లుగా మహాత్ముడిపట్ల భక్తిని ప్రదర్శిస్తూనే ఆయనను హత్య చేసిన వాడికి జేజేలు పలికే శక్తులు గాంధీ ప్రవచించిన అహింసను, మతసామరస్యాన్ని ఏడునిలువులలోతున పాతిపెట్టి హింసో పరమ ధర్మ: అన్నట్లుగా చెలరేగిపోతున్నాయి. మనుషుల కంటే ఆవు రక్షణ ముఖ్యం అంటూ మనుషుల ప్రాణాలను తీస్తున్నవారిని కాపాడుతున్న రాజ్యం నడుస్తోంది. సాంఘిక, సామాజిక న్యాయం గురించి ఆశపడిన డాక్టర్‌ బిఆర్‌ అంబేద్కర్‌ ఒక్కసారి వెనక్కు వచ్చి చూస్తే హతాశుడౌతారు. తన అధ్యక్షతన జరిగిన రాజ్యాంగరచన, దాని స్ఫూర్తి, నిబంధనలకు అనుగుణ్యంగా ఆమోదించిన అనేక ప్రజానుకూల చట్టాలకు తూట్లుపొడిచే ప్రయత్నాలను,మనువాదాన్ని మరో రూపంలో తీసుకువచ్చే తీవ్ర యత్నాలను చూసి సంఘటితపడమని మరో పిలుపు ఇవ్వకపోడు. దోపిడీ రహిత సమాజం కోసం తాను ప్రతిపాదించిన దోపిడీ రహిత సమాజం కోసం పోరాడే కార్మికవర్గాన్ని, వారికి వెన్నుదన్నుగా నిలిచే రాజకీయశక్తులను పదండి ముందుకు పదండి తోసుకు పోదాం పైపైకి అంటూ తన స్నేహితుడు ఎంగెల్స్‌తో కలసి కారల్‌ మార్క్స్‌ సందేశమిస్తూనే వుంటాడు. కార్మికుల రక్షణకోసం చేసిన చట్టాల రూపు మార్చి వాటిని యజమానుల ఆయుధాలుగా మారుస్తున్న వారిని కూలదోస్తే పోయేదేమీ లేదు బానిస సంకెళ్లు తప్ప అని నిస్సంకోచంగా చెబుతాడు. అందుకే ముగ్గురూ వచ్చి కార్యాచరణ కర్తవ్యబోధ చేయాలని యావత్‌జాతి కోరుతోందంటే అతిశయోక్తి కాదు.

రెండు విగ్రహాలుా-రెండు దేశాలుా- భావజాలం ఒక్కటే !

21 Monday Aug 2017

Posted by raomk in BJP, Communalism, Current Affairs, History, INDIA, INTERNATIONAL NEWS, NATIONAL NEWS, Opinion, Political Parties, USA

≈ Leave a comment

Tags

Ambedkar, Charlottesville, Donald trump, garagaparru, garagaparru ambedkar, Hinduthwa, Nazism, racism, Racist, Robert E. Lee, white supremacy

ఎం కోటేశ్వరరావు

విగ్రహాలు మాట్లాడతాయా ! ఏం వినాయకుడి విగ్రహం పాలు తాగిందంటే నమ్మినపుడు మాట్లాడతాయంటే ఎందుకు నమ్మరు ? ఒక దేవుడు లేక దేవత, దేవదూత, దేవుని బిడ్డ, ఇలా వివిధ మతాలకు ప్రతీకలుగా మన ముందున్న వారు పాలు తాగటం, కన్నీరు, రక్తాలను కార్చటం వంటి మహిమల గురించి ప్రచారం చేయటానికి ఈ సందర్భాన్ని వినియోగించుకోవటం లేదు. మేకిన్‌ ఇండియా పిలుపులతో స్టార్టప్‌ కంపెనీలు ఏర్పాటు చేసిన వారు, ఇప్పటికే అలాంటి పరిశ్రమలలో దిగ్గజాలుగా వున్న వారు తమ ప్రచార, ప్రబోధ సైనికులకు నైపుణ్య శిక్షణ ఇస్తూ పుష్కలంగా దేశం మీదకు వదులుతున్నారు. ఆ కంపెనీలకు ఎలాంటి సంక్షోభం వుండదు, లేఆఫ్‌లు, మూసివేతలు వుండవు. ఏ సందులో చూసినా వారు మనకు దర్శనమిస్తారు.

విగ్రహాలు మాట్లాడవు గానీ మాట్లాడిస్తున్నాయి, ప్రశ్నించేట్లు చేస్తున్నాయి, వుద్యమాలకు పురికొల్పుతున్నాయి, రచ్చ, రగడలు సృష్టిస్తున్నాయి, రాజకీయ, ప్రతిరాజకీయాలు చేయిస్తున్నాయి,కదనాలను రెచ్చగొడుతున్నాయి, కత్తులు దూయిస్తున్నాయి. కన్నీళ్లు పెట్టిస్తున్నాయి, కష్టాల పాలు చేస్తున్నాయి. వాగ్దానాలను కుమ్మరింప చేస్తున్నాయి. ఏటికేడాది ఎంత ఎత్తు పెంచితే అంతగా లాభాలను కురిపిస్తున్నాయి. శ్రీశ్రీ అన్నట్లు ముందు దగా వెనుక దగా కుడిఎడమల దగా. విగ్రహాల రాజకీయాలను జనం అర్ధం చేసుకోలేకపోతే ఇంకా ఏం జరుగుతాయో తెలియదు.

పశ్చిమ గోదావరి జిల్లా గరగపర్రులో అంబేద్కర్‌ విగ్రహ ప్రతిష్ట ఎంతటి సమస్యను సృష్టించిందో మనకు తెలిసిందే. పెత్తందారులకు ఆగ్రహం కలగకుండా వుండేందుకు, వారి మద్దతు కోసం చివరి వరకు పని చేసిన తెలుగుదేశం పాలకులు తాము చేసిన తప్పిదానికి, దళితులను ఇబ్బంది పెట్టి నష్టపరిచినందుకు గాను పెత్తందారుల లేదా పాలకపార్టీ లేదా వారి అడుగులకు మడుగులత్తిన దళిత నేతల నుంచి సామూహిక జరిమానాలు వసూలు చేసి సాంఘిక బహిష్కరణకు గురైన వారికి నష్టపరిహారం చెల్లించి వుంటే అలాంటి ఆలోచనలున్న మిగతా వారికి హెచ్చరికగా వుండేది. అమెరికా వర్జీనియా రాష్ట్రంలోని చార్లెటోసివిలే పట్టణంలో శ్వేతజాతీయులు, వారి దురహంకారాన్ని వ్యతిరేకిస్తున్న వారి మధ్య జరిగిన వివాదంలో ఒక నల్లజాతి మహిళ మరణించింది. ఇప్పుడు అనేక నగరాలు, ప్రాంతాలలో విగ్రహాలు, చిహ్నాల తొలగింపుపై అనుకూల, వ్యతిరేక ఆందోళనలు, ప్రదర్శనలు జరుగుతున్నాయి.గరగపర్రులో బహిరంగ ప్రదేశంలో ఇతర విగ్రహాల పక్కనే అంబేద్కర్‌ను వుంచటాన్ని అంతరించిపోతున్న ఫ్యూడల్‌ భావజాల శక్తులు వ్యతిరేకించాయి.(వీరిలో రోజువారీ ఏదో ఒక పని చేస్తే తప్ప గడవని దళితేతరులు కూడా వుండటం విచారకరం.) అంబేద్కర్‌ దళితుల ఆత్మగౌరవానికి ప్రతీక. తరతరాలుగా తమ దయాదాక్షిణ్యాలతో బతికిన వారు ఆత్మగౌరవాన్ని అంబేద్కర్‌ విగ్రహ ప్రతిష్ట రూపంలో ప్రదర్శించటాన్ని సహించలేని పెత్తందారీ శక్తుల ప్రభావానికి లోనైన వారు దళితుల మీద కత్తి గట్టి చివరికి తమకు తెలియకుండానే సాంఘిక బహిష్కరణ నేరానికి కూడా ఒడిగట్టారు.

అమెరికా ముఖ్యంగా దక్షిణాది రాష్ట్రాలలో బానిసత్వాన్ని కొనసాగించాలని తిరుగుబాటు చేసిన శ్వేతజాతి దురహంకారులు, దోపిడీ శక్తుల ప్రతినిధి రాబర్ట్‌ ఇ లీ. అతగాడి లేదా అంతర్యుద్ధంలో అతని నాయకత్వంలో పని చేసిన వారి విగ్రహాలు, చిహ్నాలను బహిరంగ ప్రదేశాల నుంచి తొలగించాలని జాత్యంహంకార వ్యతిరేక శక్తులు వుద్యమిస్తున్నాయి. వాటిని కాన్ఫెడరేట్‌ చిహ్నాలు అని పిలుస్తున్నారు. విద్య, వుద్యోగాలలో రిజర్వేషన్లు అంబేద్కర్‌ చలవే అని దళితులు, దళిత సంఘాలు ప్రచారం చేస్తుండటం, రిజర్వేషన్లే తమ అవకాశాలను దెబ్బతీస్తున్నాయని వాటికి అర్హత లేని కులాల వారిలో అసంతృప్తి పెరుగుతున్న నేపధ్యంలో అనేక చోట్ల అంబేద్కర్‌ విగ్రహాలను పెట్టటం ఎక్కువకావటంతో పాటు వాటికి వ్యతిరేకత, అవమానపరిచే శక్తులు కూడా చెలరేగుతున్నాయి.

అమెరికాను ఆక్రమించిన ఐరోపా శ్వేతజాతి వలస వాదులు తమ గనులు, వనులలో పని చేసేందుకు ఆఫ్రికా ఖండం నుంచి బలవంతంగా బానిసలుగా అక్కడి వారిని తీసుకు వచ్చిన దుర్మార్గం గురించి తెలిసిందే. అమెరికా ఖండాలను ముందుగా ఆక్రమించిన స్పెయిన్‌, పోర్చుగీసు జాతుల వారసులు హిస్పానిక్‌ లేదా లాటినోలుగా పిలవబడుతున్న వారు 13,17శాతం చొప్పున జనాభాలో వున్నారు. పెట్టుబడిదారీ అర్ధశాస్త్రవేత్త థామస్‌ పికెట్టీ చెప్పినట్లు అమెరికాలో ఆర్ధిక అసమానతలు విపరీతంగా పెరగటం, గత శతాబ్దిలో సంభవించిన ఆర్ధిక సంక్షోభాలు, వర్తమాన శతాబ్దిలో 2008లో ప్రారంభమైన తీవ్ర ఆర్ధిక సమస్యల కారణంగా అమెరికాలోని పేద, మధ్యతరగతుల జీవితాలు దిగజారుతున్నాయి. ఈ పరిస్ధితిని మిగతా దేశాలలో మాదిరి అమెరికాలో కూడా మితవాద శక్తులు వుపయోగించుకుంటున్నాయి. గత వారసత్వంగా వచ్చిన శ్వేత జాత్యంహంకారం ఇటీవలి కాలంలో పెరుగుతోంది.అలాంటి శక్తులు వాటికి ప్రతీకలైన వారిని ఆరాధించటం, అనుకరించటం పెరుగుతోంది.మన దేశంలో త్వరలో ముస్లింల జనాభా మెజారిటీగా మారనుందని హిందుత్వ శక్తులు ప్రచారం చేస్తున్న మాదిరే అమెరికాలో ప్రస్తుతం 77 శాతంగా వున్న శ్వేతజాతీయులు 2042నాటికి మైనారిటీలుగా మారనున్నారనే ప్రచార ఈ నేపధ్యంలో అక్కడి పరిణామాలను చూడాల్సి వుంది.

ముస్లింలు ఈద్‌ రోజున రోడ్లపై నమాజు చేయటాన్ని నేను ప్రశ్నించలేనపుడు పోలీసు స్టేషన్లలో కృష్ణాష్టమి వేడుకులను నిలిపివేయాలని నేనెలా చెప్పగలను అని యుపి ముఖ్యమంత్రి యోగి ఆదిత్యనాధ్‌ చేసిన వ్యాఖ్యల మాదిరే చార్లెటోసివిలే పరిణామాలపై అమెరికా అధ్యక్షుడు ట్రంప్‌ కూడా శ్వేత దురహంకారుల చర్యను సమర్ధిస్తూ మాట్లాడారు.దీంతో దేశవ్యాపితంగా అనేక చోట్ల నిరసన ప్రదర్శనలు జరుగుతున్నాయి. బోస్టన్‌ నగరంలో నలభైవేల మందితో జరిగినది అలాంటి వాటిలో ఒకటి. చార్లెటిసివిలే పరిణామాలను చూసిన తరువాత బానిసత్వ పరిరక్షకుల తరఫున పని చేసిన వారి విగ్రహాలు, చిహ్నాలు తొలగించాలని చేసిన నిర్ణయాలను సత్వరం అమలు జరిపేందుకు పలు చోట్ల చర్యలు తీసుకుంటున్నట్లు వార్తలు వచ్చాయి.

ఈ తాజా పరిణామానికి నాంది ఏమిటి? అంటరాని తనాన్ని సమర్ధించే మనుస్మృతిని దగ్దం చేసి వ్యతిరేకత తెలిపేందుకు 1927 డిసెంబరు 25న వేలాది మందితో ఆ పుస్తక ప్రతులను దగ్దం చేసేందుకు నాయకత్వం వహించిన అంబేద్కర్‌ గురించి తెలిసిందే. అలాగే అమెరికాలో బానిసత్వ చిహ్నాలను అనుమతించకూడదని ఎప్పటి నుంచో అభ్యుదయ వాదులు డిమాండ్‌ చేస్తున్నారు. సోవియట్‌ యూనియన్‌, తూర్పు ఐరోపా దేశాలలోని సోషలిస్టు వ్యవస్ధలను కూల్చివేసిన తరువాత కమ్యూనిస్టు వ్యతిరేకులు లెనిన్‌, స్టాలిన్‌ విగ్రహాలతో పాటు సోషలిస్టు చిహ్నాలను కూల్చివేసిన విషయం తెలిసిందే. అమెరికన్లు ఇరాక్‌ను ఆక్రమించి తమను వ్యతిరేకించే శక్తులకు ప్రతినిధిగా వున్న సద్దాం హుస్సేన్‌ను వురితీసి, ఆయన విగ్రహాలను కూల్చివేయటాన్ని మనమందరం చూశాం. ఇలాంటివన్నీ భావజాల పోరులో భాగం.సమాజంలో అనేక వైరుధ్యాలు, డిమాండ్లు వుంటాయి. వాటిలో ఏది ఎప్పుడు, ఎలా ముందుకు వస్తుందో వూహించలేము.

చార్లెటెసివిలే నగర పాలక సంస్ధ కాన్ఫెడరేట్‌ చిహ్నాలను తొలగించాలని ఈ ఏడాది ఫిబ్రవరిలో ఒక తీర్మానం చేసింది. దానికి అనుగుణ్యంగా రాబర్ట్‌ లీ పార్కు పేరును ‘దాస్య విమోచన పార్కు’ గా మార్చాలని దానిలోని జనరల్‌ రాబర్ట్‌ ఇ లీ విగ్రహాన్ని, నగరంలోని ఇతర చిహ్నాలను కూల్చివేసేందుకు వుపక్రమించింది. దానికి నిరసనగా శ్వేతజాతి దురహంకారులు కోర్టులో కేసు దాఖలు చేశారు. మే 13వ తేదీన కొంత మంది విగ్రహాల కూల్చివేతకు నిరసనగా కొందరు నగరంలో ప్రదర్శన చేశారు. జూన్‌ ఐదున నగర మేయర్‌ పార్కు పేరు మార్పును అధికారికంగా ప్రకటించారు. ఆగస్టు 11న శ్వేతజాతీయులు వర్జీనియా విశ్వవిద్యాలయంలో దివిటీలతో నిరసన ప్రదర్శన చేశారు. శ్వేతజాతీయుల జీవిత సమస్య, మమ్మల్ని తొలగించలేరు, ఇతర నాజీ నాజీనినాదాలు చేశారు.పోలీసులు వచ్చి ఆ ప్రదర్శనకు అనుమతి లేదని అడ్డుకున్నారు. శ్వేతజాతీయులకు వ్యతిరేకంగా ఇతరులు పోటీ ప్రదర్శన చేయటంతో వారితో గొడవ పడ్డారు. మరుసటి రోజు ‘మితవాదులు ఏకం కావాలి’ అనే నినాదంతో చార్లొటెసివిలే నగరంలో మధ్యాహ్నం ప్రదర్శనకు శ్వేతజాతీయులు పిలుపునిచ్చారు. అయితే వుదయాన్నే పలుచోట్ల ప్రదర్శనను వ్యతిరేకించేవారు ప్రదర్శకులను అడ్డుకున్నారు.పోలీసులతో సహా కొందరికి గాయాలయ్యాయి. ప్రదర్శనలను నిషేధించినట్లు పోలీసులు తెలిపారు. వర్జీనియా గవర్నర్‌ అత్యవసర పరిస్ధితిని ప్రకటించారు. అదే రోజు మధ్యాహ్నం శ్వేతజాతీయులకు వ్యతిరేకంగా ప్రదర్శన చేస్తున్నవారిపై ఒక శ్వేతజాతీయుడు కారునడపటంతో ఒక మహిళ మరణించగా 19 మంది గాయపడ్డారు. రెచ్చగొట్టే ప్రదర్శనలకు పిలుపు ఇచ్చి ఒకరి మరణానికి, అనేక మంది గాయాలకు కారకులైన శ్వేత జాతీయులతో పాటు వారిని వ్యతిరేకించిన వారు కూడా హింసాకాండకు కారకులే అని అధ్యక్షుడు ట్రంప్‌ ట్వీట్‌ చేసి మరింత రెచ్చగొట్టారు. హింసాకాండను అదుపు చేసేందుకు వినియోగిస్తున్న హెలికాప్టర్‌ కూలి ఇద్దరు పోలీసులు మరణించారు. మరణించిన మహిళకు సంతాపంగా, శ్వేతజాతీయుల హింసాకాండకు వ్యతిరేకంగా 12వ తేదీ నుంచి దేశంలో అనేక చోట్ల ప్రదర్శనలు జరుగుతున్నాయి. కొన్ని విగ్రహాలను కూల్చివేశారు.

ఈ పరిణామాలకు 2015లోజరిగిన వుదంతం ఒక కారణంగా కొందరు విశ్లేషిస్తున్నారు. స్వయంగా తాను శ్వేత జాతి దురహంకారినని ప్రకటించుకున్న డైలాన్‌ రూఫ్‌ 2015జూన్‌ 17న దక్షిణ కరోలినాలోని చార్లెస్టన్‌ అనే పట్టణంలో నల్లజాతీయులు ఎక్కువగా వుండే ఒక చర్చిలోకి వెళ్లి తుపాకితో కాల్పులు జరిపి తొమ్మిది ప్రాణాలను బలిగొన్నాడు.కాల్పులు జరిపిన తరువాత కాన్ఫెడరేట్‌ పతాకం పట్టుకొని ఫొటోలకు ఫోజులిచ్చాడు. వాటిని చూసిన జనం దక్షిణ కరోలినా రాజధానిలో ఎగురుతున్న కాన్ఫెడరేట్‌ పతాకాన్ని తొలగించాలని డిమాండ్‌ చేశారు. అధికారయుతంగా తొలగించేందుకు అంగీకరించే లోపే కొంత మంది దానిని తీసివేశారు. పతాకంతో పాటు కాన్ఫెడరేట్‌ విగ్రహాలు, చిహ్నాలను కూడా తొలగించాలనే డిమాండ్‌ దేశవ్యాపితంగా ముఖ్యంగా దక్షిణాది రాష్ట్రాలలో ముందుకు వచ్చింది. కాన్ఫెడరేట్స్‌ బానిసత్వం కొనసాగాలని పని చేయటం, శ్వేతజాతి దురహంకారానికి ప్రాతినిధ్యం వహించినందున వారి గౌరవార్ధం ఏర్పాటు చేసిన విగ్రహాలు, చిహ్నాలను గౌరవించి పరిరక్షించాల్సిన అవసరం లేదనే వాదనలు ముందుకు వచ్చాయి.

చార్లెటోసెవిలే వుదంతం తరువాత అధ్యక్షుడు ట్రంప్‌ తన అవివేకాన్ని, అహంకారాన్ని మరోసారి బయట పెట్టుకున్నాడు. శ్వేతజాతీయులకే అధ్యక్షుడు అన్నట్లుగా వ్యవహరించాడు. పరిస్ధితిని మరింత సంక్లిష్టంగా మార్చివేశాడు. అన్ని వైపుల నుంచి ఘర్షణలు జరిగాయని తొలుత ట్వీట్‌ చేశాడు. తరువాత ‘ఈ వారంలో రాబర్ట్‌ ఇ లీ, మరోవారం స్టోన్‌ వాల్‌ జాక్సన్‌ అంటారు, తరువాత జార్జి వాషింగ్టన్‌ వంతు వస్తుంది, మీరే ఆలోచించండి దీనికి అంతం ఎక్కడ ‘ అని ప్రశ్నించాడు. తరువాత కాన్ఫెడరేట్‌ చిహ్నాలను కూల్చివేయటం బుద్దితక్కువతనం అని మరో ట్వీట్‌ చేశాడు.

దక్షిణ కరోలినా రాష్ట్రం అధికారికంగా కాన్ఫెడరేట్‌ పతాకాన్ని తొలగించిన తరువాత అనేక రాష్ట్రాలు, నగరాలలో అలాంటి చర్యలనే చేపట్టారు. ఒక సర్వే ప్రకారం దేశంలోని 1500బహిరంగ స్ధలాలలో కాన్ఫెడరేట్‌ చిహ్నాలు వున్నట్లు తేలింది. ఇంకా ఎక్కువే వుండవచ్చు కూడా. అమెరికాలో సాగిన అంతర్యుద్దంలో కాన్ఫెడరేట్స్‌ యూనియన్‌కు (అమెరికా సంయుక్త రాష్ట్రాలకు) వ్యతిరేకంగా బానిసత్వం కొనసాగాలని కోరుకొనే శక్తులవైపు నిలిచారు. అందువలన వారిని అమెరికన్‌ దేశభక్తులుగా పరిగణించకూడదని జాత్యంహకారం, బానిసత్వ వ్యతిరేకులు డిమాండ్‌ చేస్తున్నారు.

మన స్వాతంత్య్ర వుద్యమంలో దేశ ప్రజలకు వ్యతిరేకంగా బ్రిటీషు వారి సేవలో మునిగిన కాషాయ, హిందూత్వ శక్తులు దేశవ్యాపితంగా స్వాతంత్య్రవుద్యమం, చరిత్రకారులు విస్మరించిన కొందరిని సమరయోధులుగా చిత్రించేందుకు ప్రయత్నించటం, హిందువులు మైనారిటీలుగా మారే ప్రమాదం వుందని ప్రచారం చేయటం, మనువాదం మనుగడ సాగించేందుకు చేయాల్సిందంతా చేస్తున్నాయి. ఏ గూటి పక్షులు ఆ గూటికే చేరతాయన్నట్లుగా డోనాల్డ్‌ ట్రంప్‌- నరేంద్రమోడీ ప్రాతినిధ్యం వహించేశక్తుల మధ్య సైద్ధాంతిక బంధం కూడా వుండటం చిత్రంగా వుంది కదూ !

అంబేద్కర్‌, బుద్ద సబ్బులతో మానసిక బానిసత్వ శుద్ధి !

30 Tuesday May 2017

Posted by raomk in Communalism, Current Affairs, History, INDIA, Literature., Opinion, RELIGION, Social Inclusion

≈ Leave a comment

Tags

Ambedkar, Buddha, Dalit, manuvadis, mental slavery, soaps, Yogi Adityanath

అంబేద్కర్‌, బుద్ద సబ్బులతో మానసిక బానిసత్వ శుద్ధి !

అసంగ్‌ వాంఖడే

ఇదిగో నా నైవేద్యం

మనువు నన్ను మలినం గావించాడు

మీ అసహ్యబుద్ది

మాకు దుర్గంధం వంటి కులనామాన్నిచ్చి వెలివేసింది

గాయాల వాసనతోనే నేను ప్రకాశించాను

నాపై వున్నది అణచివేత జాడలు తప్ప మీ దుర్గంధం కాదు

మీ దేవుడి ప్రసన్నం కొరకు

ఈ రోజు నాకు షాంపూ, సబ్బులు ఇచ్చారు

మైనారిటీల హింస, మానభంగాలను వల్లించే

మీ కంపునోళ్లను కడిగేందుకు వాటినెప్పుడైనా వాడారా

మనువాదం, వర్ణాశ్రమ ధర్మం అని ప్రవచించే

బుద్ధి శుద్ధికి పుపయోగించారా

మీ కానుకలతో

మీరు నా మాన మర్యాదలను మంటగలిపారు

నా నైవేద్యంతో

మీ అహంభావ, గర్వాలను అసహ్యించుకుంటున్నా

మా బాబా సాహెబ్‌ చర్యలు

నా క్షణభంగురమైన వాసనలను శుద్ధి చేస్తాయి

నా కుల అణచివేత, వెలి గాయాలను సబ్బులు మరింత మండిస్తాయి

నాకు మీ సానుభూతి అవసరం లేదు

నాకు మీపై ద్వేషం కావాలి

నిరసన కేకల మధ్య

నా ఆత్మప్రతిష్ట గానం వినిపిస్తాను

అదే నాకు ఆత్మగౌరం, స్వాతంత్య్రాలను,

రణానికి స్వేచ్చ నిస్తుంది.

రెండు సార్ల తిండి కోసం

నేను నీ మలమూత్రాలను మోస్తాను

లేదంటే ఈ సర్వసత్తాక రాజ్యంలో

నేను ఆకలితో నిద్రపోవాలి

సబ్బులు, షాంపులు మీ అజా&క్షన ఆకలిని తప్ప

మా కడుపులను నింపవు

దేశ వెలుగుల ప్రసరణ కోసమే మీ ప్రభువు ఇక్కడున్నాడు

ఆయన ఆహ్లాదం కోసం మమ్మల్ని శుద్ధి చేశారు

భజనపరుల మాదిరి చిరునవ్వులు చిందించమన్నారు

మా అంతరంగం తన మౌనాన్ని వీడితే ఎలాంటి కంపనలు వస్తాయో తెలుసా ?

ఓ దేవుడా మా ఇంటిని చూసేందుకు దయచేయి

అది మీ కాషాయ అంగవస్త్రం కంటే శుభ్రంగా వుంటుంది

అయితే నీ అంతరంగం పరిశుద్ధంగా వున్నపుడు మాత్రమే మాట్లాడు

మనువును తగులబెట్టిపుడు మాత్రమే నవ్వు

నీ హృదయంలో నృత్యం చెయ్యి

నా నిశ్శబ్దం బద్దలు కాబోతున్నది

ఇప్పటికే వుషోదయమైంది

మీరు వెనుదిరిగి వెళ్లే ముందు ఇదే నా నైవేద్యం

నేను అంబేద్కర్‌, బుద్దుడు అనే సబ్బులను అర్పిస్తున్నాను

వెళ్లి మీ మానసిక బానిసత్వాన్ని శుద్ధి చేసుకోండి

మీ తాత్వికతలో మనువు చొప్పించిన కులాన్ని అంతం చేయండి

మీ కాషాయ అంగవస్త్రాన్ని తెల్లగా చేయండి

మా వైపు ఇద్దరు సూర్యులు వుండ కూడదు

మిమ్మల్ని భస్మం చేసేందుకు మా స్వంత సూర్యుడున్నాడు

కొద్ది రోజుల క్రితం వుత్తర ప్రదేశ్‌ ముఖ్యమంత్రి యోగి ఆదిత్యనాధుడు ఒక గ్రామానికి వెళ్లారు. ఆ సందర్భంగా దళితులకు సబ్బులు, షాంపూలు ఇచ్చి యోగి దర్శనానికి శుభ్రంగా స్నానం చేసి రమ్మని ఆదేశించారు. దానిపై న్యాయవాది, కవి అయిన అసంగ్‌ వాంఖడే స్పందనే ఈ కవిత. అనువాదం ఎం కోటేశ్వరరావు. నేను స్వతహాగా కవిని కాదు కనుక అనువాదంలో ఆ ఆవేశం వుండదు కనుక విమర్శకులు మన్నించాలి. అందువలన ఆంగ్ల మూలాన్ని కూడా ఇక్కడ ఇస్తున్నాను.

Here is my offer
Manu made me unclean.
Your prejudiced mind makes me
reek of caste names and exclusion
I glow with the fragrance of sores,
I stink of oppression and not your shit.

To please your lord, you offered me
soap and shampoo today.
Have you ever used them to clean
those foul smelling tongues,
which talk of raping minorities and violence?
Or used them to clean those brains,
that preach Manuvād and varnashramadharma?

With your offer,
you have abused my dignity.
With my offer,
I am abusing your conceit.

Appropriators of my Babasaheb
act as my ephemeral cleansers.
Soap exacerbates my wounds
of caste oppression and exclusion,
I don’t want your sympathy,
I want your detestation.
I play the song of assertion
in the cries of protests;
It gives me dignity and freedom,
a freedom to fight for.

For two meals
I carry your faeces!
If I don’t, I will sleep
hungry in this Republic.
Soap and shampoo only feed your ignorance,
not my stomach.

Your lord is here to capture the nation’s spotlight
We are bleached, to look presentable;
We are told to cheer like minions,
What will tremble when my insides break their silence?

Oh Lord, come see my home!
It is cleaner than your bhagwa drape.
But talk only when your consciousness is clean;
Smile only when you burn the Manu
dancing in your heart.
For my silence is about to break,
It is dawn already.

Before you turn your back
here is my offer.
I offer you my soaps, Ambedkar and Buddha.
Go clean your mental slavery,
Go annihilate caste and the Manu infused in your reason,
bleach your bhagwa to white.
There cannot be two Suns on this side, and
We have our own, to incinerate yours.

రిజర్వేషన్లపై పిర్రగిల్లి జోలపాట

22 Tuesday Mar 2016

Posted by raomk in BJP, Communalism, Congress, Current Affairs, INDIA, NATIONAL NEWS, Others

≈ Leave a comment

Tags

Ambedkar, BR Ambedkar, Narendra Modi, Reservations, RSS, RSS Double game

సత్య

తెలుగు వారందరికీ సుపరిచితమైన ఒక చక్కటి సామెత ,అదే పిర్ర గిల్లి జోల పాడటం గురించి వేరే చెప్పనవసరం లేదు. ‘దేశ భక్త ‘నరేంద్రమోడీ మనకు మరోసారి దానిని గుర్తు చేశారు.( కొద్ది రోజుల క్రితం ఒక వ్యాఖ్యలో బిజెపి నేతల పేర్లకు ముందు దేశభక్త పదం తగిలించినందుకు మన వూరి దేశ భక్త కొండా వెంకటప్పయ్య కూడా పరివార్‌ బాపతా అని అనుకొనే ప్రమాదంలో పడవేశావని ఒక మిత్రుడు చేసిన మందలింపుతో కూడిన విమర్శ సరైనదే) న్యూఢిల్లీలో సోమవారం నాడు అంబేద్కర్‌ స్మారక వుపన్యాసం చేసిన ప్రధాని నరేంద్రమోడీ రిజర్వేషన్ల విధానంలో ఎలాంటి మార్పు లేదని, ఒక వేళ అంబేద్కరే తిరిగి వచ్చినా దానిని మార్చలేరని, ఆయన ముందు మనమెంత అని మోడీ ప్రశ్నించారు. తామంటే గిట్టని వారు రిజర్వేషన్లపై తన ప్రభుత్వ విధానాల గురించి ఆవాస్తవాలను ప్రచారం చేస్తున్నారని ప్రధాని ఆరోపించారు. గతంలో వాజ్‌పేయి ప్రధానిగా వుండగా ఇదే మాదిరి ప్రచారం చేశారని, తమ పార్టీ మధ్య ప్రదేశ్‌, మహారాష్ట్ర, గుజరాత్‌, హర్యానా వంటి రాష్ట్రాలలో అధికారంలో వున్నప్పటికీ ఎన్నడైనా రిజర్వేషన్ల విధానం మార్చేందుకు ప్రయత్నించిందా అని అమాయకంగా అడిగారు. నిజమే ! అనేక సమస్యలపై అడిగినా నోరు విప్పని ప్రధాని తనంతట తానుగా దీని గురించి చెప్పటానికి ఏ పార్టీ ప్రచారం చేసిన అసత్యమేమిటో చెప్పి వుంటే నిజాయితీగా వుండేది.అన్నింటికీ మించి వివాదాస్పద వ్యాఖ్యలు చేసి సంఘపరివార్‌ అధినేత మోహన్‌ భగవత్‌ మాటలపై ఇంతవరకు మోడీ నోరు విప్పలేదు. ఆ వ్యాఖ్యలతో తమకు సంబంధం లేదని చెప్పటం సంతోషమే. కానీ వాటిపై పార్టీ వైఖరి ఏమిటి ?

రిజర్వేషన్ల గురించి తాజాగా వార్తలలోకి ఎక్కింది అపర సాంస్కృతిక సంస్ధ ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ మాత్రమే. నాగపూర్‌లో జరిగిన సమావేశాల సందర్భంగా ఆ సంస్ధ ప్రధాన కార్యదర్శి సురేష్‌ భయ్యాజీ జోషీ విలేకర్ల సమావేశంలో రిజర్వేషన్లపై చేసిన ప్రస్తావనతో స్పందన వచ్చింది తప్ప మరొకటి కాదు.ఒక్క రిజర్వేషన్లే కాదు, అనేక అంశాలపై వివాదాస్పద వ్యాఖ్యానాలు చేయటం ఇటీవలి కాలంలో పెరిగిపోయింది. గతేడాది బీహార్‌ ఎన్నికలకు ముందు ముందు ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ అధిపతి మోహన్‌ భగవత్‌ తమ పత్రికలైన పాంచజన్య, ఆర్గనైజర్‌లకు ఇచ్చిన ఇంటర్వ్యూలో రిజర్వేషన్లు ఎవరికి, ఎంతకాలం ఇవ్వాలో నిర్ణయించేందుకు రాజకీయేతర కమిటి నిర్ణయించాలని చెప్పారు. ఇదే విషయాన్ని పదే పదే చెబుతున్నారు. ఇప్పుడు సురేష్‌ భయ్యాజీ కూడా మరో రూపంలో దానినే పునరుద్ఘాటించారంటే జనం దానిని ఎలా స్వీకరించాలి. ఫిబ్రవరి నెలలో కొల్‌కతా ఛాంబర్‌ ఆఫ్‌ కామర్స్‌ సమావేశం ఇష్టాగోష్టిలో మాట్లాడుతూ ‘అనేక మంది రిజర్వేషన్లు అడుగుతున్నారు. ఎవరు అర్హులో నిర్ణయించేందుకు ఒక కమిటీని ఏర్పాటు చేయటం అవసరం అని నేను భావిస్తున్నాను.అ కమిటీ రాజకీయ రహితమైనదిగా వుండాలి, తద్వారా స్వప్రయోజనాలకు పాల్పడకుండా చూడవచ్చు, సమాజంలో ఏ తరగతిని ముందుకు తీసుకురావాలి, వారికి ఎంతకాలం రిజర్వేషన్లు ఇవ్వాలి అన్నదాని గురించి ఒక నిర్ణీత కాల పరిమితి కార్యక్రమాన్ని రూపొందించుకోవాలి. ఆ కమిటీకి దానిని అమలు జరిపే అధికారాలు ఇవ్వాలి’ అని మోహన్‌ భగవత్‌ చెప్పారు. ‘అదే సమయంలో కేవలం ఒక కులంలో పుట్టిన కారణంగా అవకాశం దొరకకుండా వుండకూడదు. సమాజంలో అందరికీ సమాన అవకాశాలు వుండాలి. ప్రతి ఒక్కరికీ సమాన అవకాశాలు వుండాలి. కేవలం పుట్టుక కారణంగానే రిజర్వేషన్‌ పొందేట్లయితే ఆ పరిస్తితి ఎంతకాలం వుంటుందో అంతకాలం రిజర్వేషన్లు వుంటాయి అని కూడా భగవత్‌ చెప్పారు.

బీహార్‌ ఎన్నికలకు ముందు ఆయన చేసిన వ్యాఖ్యలపై దుమారం రేగటంతో తమ నేత వర్తమాన రిజర్వేషన్‌ కోటా గురించి మాట్లాడలేదని, బలహీన వర్గాలకు చెందిన ప్రతి ఒక్కరూ ప్రతిఫలాన్ని పొందాలన్నది వుద్దేశ్యమని ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ సంజాయిషీ ఇచ్చుకుంది. భగవత్‌ వ్యాఖ్యలతో తమకేమీ సంబంధం లేదని బిజెపి ప్రకటించుకుంది. చిత్రమేమంటే ఆ భగవత్‌ సమక్షంలోనే బిజెపి కేంద్ర మంత్రులందరూ నిక్కర్లు వేసుకొని కేంద్ర ప్రభుత్వం గురించి సమీక్ష జరిపారు.అదే భగవత్‌ ఆ తరువాత అఖిల భారతీయ వాల్మీకి మహాసభలో మాట్లాడుతూ సమాజంలో అన్ని తరగతుల అభ్యున్నతి గురించి తప్ప ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌కు రిజర్వేషన్లు ఒక సమస్య కాదని, తమ సంస్ధ హిందువుల అభ్యున్నతికోసం పాటు పడుతుందని చెప్పారు.(డిఎన్‌ఏ అక్టోబరు 26,2015)

రాజకీయ ప్రయోజనాల కోసం, మెజారిటీ పౌరుల ఓటు బ్యాంకు ఏర్పాటు, వారిని సంతృప్తి పరచేందుకు రిజర్వేషన్లపై భిన్న స్వరంతో మాట్లాడటం తరువాత అబ్బే అబ్బే లేదనటం పదే పదే జరుగుతోంది.హర్యానాలో జాట్లు రిజర్వేషన్ల కోసం హింసాత్మక ఆందోళనకు పూనుకుంటే వారికి రిజర్వేషన్లు కల్పిస్తామని చెప్పింది బిజెపి. బీహార్‌ ఎన్నికలలో బిజెపి మిత్ర పక్షంగా పోటీ చేసిన మాజీ ముఖ్యమంత్రి జితిన్‌ రామ్‌ మాంఝీ ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ నేతల వాదనను సమర్ధించారు. భవిష్యత్‌ ఎన్నికలలో తాను, తన కుమారుడు జనరల్‌ సీట్లలో పోటీ చేసి ఇతరులకు రిజర్వుడు సీట్లలో అవకాశం కల్పిస్తామని ప్రకటించారు. అటువంటి ప్రకటన బిజెపి, దాని మిత్రపక్షాలలోని నేతలందరూ ఒక వరవడిగా అమలు జరిపి ఇతర పార్టీల నేతలకు మార్గదర్శనం చేస్తే అంతకంటే కావాల్సింది ఏముంది? ఐదు రాష్ట్రాల ఎన్నికలు ముంగిట్లో వున్నాయి, బిజెపి సాధారణ సీట్లలో ఎంత మంది దళితులు, గిరిజనులకు అలాగే ముస్లింలకు సీట్లు ఇచ్చి ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ స్ఫూర్తిని అమలులోకి తెస్తుందో నిరూపించుకొనే తరుణమిది.

ఐదు రాష్ట్రాల ఎన్నికలలో ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ ప్రధాన కార్యదర్శి సురేష్‌ భయ్యాజీ వ్యాఖ్యలు ఎక్కడ తమ అవకాశాలను దెబ్బతీస్తాయోనన్న భయంతో నరేంద్ర మోడీ అంబేద్కర్‌ స్మారక వుపన్యాస అవకాశాన్ని వుపయోగించుకొని నష్ట నివారణకు ప్రయత్నించారు తప్ప మరొకటి కాదు. రిజర్వేషన్లపై సమీక్ష జరపాలన్నది మోహన్‌ భగవత్‌ ఏదో అనాలోచితంగా చెప్పింది కాదు. 1981, 1985లో రెండు సార్లు అఖిలభారత ప్రతినిధి సభ, కార్యకారీ మండలి సమావేశాలలో రిజర్వేషన్లను సమీక్షించాలని ఏకంగా ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ తీర్మానాలు చేసి డిమాండ్‌ చేసింది. వాటిని రద్దు చేసుకున్నట్లు ఇంతవరకు ఎక్కడా చెప్పలేదు, ఎలాంటి కొత్త తీర్మానాలు చేయలేదు కనుక మోహన భగవత్‌ పాత తీర్మానాల సారాంశాన్ని పునరుద్ఘాటించారు. అందువలన సమీక్ష జరగాలన్న ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ నేతల వైఖరి సరైనదో, ప్రభుత్వ విధానంలో ఎలాంటి మార్పూ వుండదని చెబుతున్న మోడీ వైఖరి సరైనదో స్పష్టం చేయాలి. తామంతా పరివార్‌ కుటుంబమేనని సగర్వంగా అందరూ చెప్పుకుంటున్నారు గనుక ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌-బిజెపి రెండూ తమ వైఖరిని చెప్పాలి. దాగుడు మూతలకు తెరదించాలి.

పటేల్‌కు పెద్ద పీట, అంబేద్కర్‌కు నిరాదరణ, నెహ్రూకు అవమానం

04 Thursday Feb 2016

Posted by raomk in BJP, Communalism, INDIA, NATIONAL NEWS

≈ Leave a comment

Tags

Ambedkar, Jawaharlal Nehru, Modi, Modi Sarkar, Sardar patel

సత్య

ఆధునిక భారత నిర్మాతలలో పెద్దలు ఎవరంటే బహుశా వేదాల్లోంచి తీసిన బిజెపి వేద గణిత స్కేలు ప్రకారం సర్దార్‌ వల్లభాయ్‌ పటేల్‌ ఎత్తుగా కనిపించి వుంటారు. అందుకే ఆయనకు పెద్ద పీట వేసిందేమో ! గతేడాది అంబేద్కర్‌ 125వ జయంతి, జవహర్‌లాల్‌ నెహ్రూ 125వ జయంతి, వల్లభాయ్‌ పటేల్‌ 75వ వర్ధంతి లేదా 140వ జయంతి గతేడాది వచ్చింది. సహజంగానే అంబేద్కర్‌ 125 జయంతి ని ఒక ప్రత్యేకత సంతరించే విధంగా జరుపుతారని భావిస్తారు. పార్లమెంట్‌ ప్రత్యేక సమావేశం జరిపి ఆ తంగాన్ని ముగించారు. కానీ గతేడాది అక్టోబరు-డిసెంబరు మాసాలలో నరేంద్రమోడీ ప్రభుత్వ తీరు తెన్నులపై సమాచార హక్కు కార్యకర్త శాయి వినోద్‌కు ఎక్కడో తేడా కనిపించింది. రంగంలోకి దిగి సమాచారాన్ని సంపాదించారు.

సర్దార్‌ పటేల్‌ 140 జయంతి(అక్టోబరు 31) సందర్బంగా కేంద్ర ప్రభుత్వ డిఎవిపి సర్దార్‌ పటేల్‌పై ఎనిమిది కోట్ల రూపాయల విలువగల ప్రకటనలు 1,525 విడుదల చేయగా అంబేద్కర్‌పై కోటీ 59లక్షలతో 156, నెహ్రూపై 5.33లక్షలతో నాలుగు ప్రకటనలు విడుదల చేసినట్లు తేలింది. నవంబరు 14ను బాలల దినోత్సవంగా కూడా ఎప్పటి నుంచో జరుపుతున్నారు. గతేడాది విచిత్రమేమంటే ఆ సందర్బంగా నెహ్రూ చిత్రం లేకుండా రాష్ట్రపతి, ప్రధాని బొమ్మలతో కూడిన ప్రకటనను కేంద్ర మహిళా, శిశు సంక్షేమ శాఖ అవార్డుల బహుకరణ పేరుతో విడుదల చేసింది.

వ్రతం చెడ్డా ఫలం దక్కనట్లుగా బిజెపి పరిస్ధితి తయారైంది. వాస్తవానికి వల్లభాయ్‌ పటేల్‌ను దేశం ఎప్పుడో మర్చిపోయింది. కానీ ఆయనను తిరిగి జనజీవన స్రవంతిలోకి తేవటానికి బిజెపి చేయనియత్నం లేదు.కారణం ఆయన కాంగ్రెస్‌లో మిత, మతవాదులకు దగ్గరగా వుండటమే. అయితే గదేడాది కేంద్ర ప్రభుత్వ ప్రకటనలతో పాటు అనేక కార్యక్రమాలతో పటేల్‌ను ప్రముఖంగా ప్రచారంలోకి తెచ్చింది బిజెపి, ఇంత జరిగాక గతేడాది డిసెంబరులో జరిగిన స్ధానిక సంస్ధల ఎన్నికలలో పట్టణ ప్రాంతాలలో ఏదో గెలిచినా గ్రామీణ ప్రాంతాలలో బిజెపి బొక్కబోర్లా పడింది. పటేల్‌ సామాజిక వర్గానికి చెందిన ఓటర్లు బిజెపి జిమ్మిక్కులకు మోసపోకపోగా దిమ్మదిరిగే దెబ్బ కొట్టారు. మొత్తం 31 జిల్లా పరిషత్‌లకు గాను 23 చోట్ల కాంగ్రెస్‌ గెలిచింది. ప్రధాని నరేంద్రమోడీ, ముఖ్యమంత్రి ఆనందీబెన్‌ పటేల్‌, ఇతర ప్రముఖ రాష్ట్రమంత్రులు ప్రాతినిధ్యం వహించే గ్రామీణ ప్రాంతాలన్నింటా కాంగ్రెస్‌ జెండా ఎగురవేసింది. ఓటమి తప్పదని ముందే మీడియా పేర్కొన్నప్పటికీ నరేంద్రమోడీ-అమిత్‌ షా మంత్రదండాలు అక్కడేమీ పారలేదు. గుజరాత్‌ అధికారాన్ని సోపానంగా చేసుకొని ఢిల్లీ పీఠమెక్కిన నరేంద్రమోడీ దేశంలోని అన్ని రాష్ట్రాలను ఆగబగా కబళించాలని చూస్తున్నారు. అయితే గుజరాతే 2017లో బిజెపి చేజారనుందనే వార్తలు ఆ పార్టీ నేతలకు నిదురపట్టనివ్వటం లేదు.

Despite having 40 Dalit MPs, why has the BJP ignored Dalit complaints? Dr Ambedkar has the answer

28 Thursday Jan 2016

Posted by raomk in BJP, Communalism, Current Affairs, INDIA, NATIONAL NEWS, Readers News Service, RELIGION, Social Inclusion

≈ Leave a comment

Tags

Ambedkar, BJP, Dalit, MP, Reservations, Rubber stamps

After a failed two-decade bid for separate electorates, Ambedkar asked for reservation for Dalits in legislatures to be scrapped, arguing that these MPs did not represent the Dalit community.

Shoaib Daniyal ·

Despite having 40 Dalit MPs, why has the BJP ignored Dalit complaints? Dr Ambedkar has the answer

The Bharatiya Janata Party’s conduct in the case of Dalit scholar Rohith Vemula shows that Dalits still have a very small stake in power in Delhi.

Before the young man’s death, the Union Labour Minister Bandaru Dattatreya and the Union Human Resources Ministry had hounded the Ambedkar Student Association – a Dalit body at the University of Hyderabad of which Vemula was a member – calling it “casteist” and “anti-national”.

After his suicide, a BJP spokesperson called Vemula an “abusive anti-national” and a “terror apologist” on Twitter. In the same vein, BJP general secretary P Muralidhar Rao describedVemula as a supporter of terrorism, while Human Resources Development Minister Smriti Irani denied that the case had anything to do with caste.

BJP’s Dalit paradox

The BJP is often characterised as a “Brahmanical party” by Indian liberals and leftists – but it’s a description that, in real terms, could fit the Indian left and Congress as well. It must be remembered that Rohith Vemula had joined the Ambedkar Student Association after leaving the Marxist Student’s Federation of India because he was bitterly disappointed with its casteism.

Moreover, on paper, the BJP has a significant number of Dalit Lok Sabha members. Out of the 66 reserved Dalit Lok Sabha constituencies, the BJP won 60% – that is, 40 seats – in the 2014 elections. Almost 15% of the BJP’s Lok Sabha strength consists of Dalit MPs elected from reserved seats.

In spite of having such an impressive Dalit contingent, why did the BJP go so wrong in addressing this matter? Why did so many Dalit MPs not affect the functioning of their government and party? Why was, say, Dattatreya allowed to hound the Ambedkar Students Association? And how was the BJP spokesperson permitted to paint Rohith Vemula as a terrorist sympathiser even after his death?

Reduced to rubber stamps?

The answer to these maybe lies in the fact that the reservation of seats in the Lok Sabha is an ineffective mechanism for ensuring Dalit representation in politics.

In this system, the BJP has 40 MPs elected from seats reserved for Dalits – making it the largest “Dalit party” in the Lok Sabha. However, the real political strength of these MPs can be gauged from the fact that not one of them made it to Narendra Modi’s cabinet when he was sworn in as prime minister. Later on, in November 2015, Modi did add two of these 40 to the government but neither were made cabinet ministers and had to be content being ministers of state.

Clearly then, this number of 40 Dalit MPs means almost nothing in terms of wielding real political power. While the BJP is dependent on the Dalit vote, these 40 Dalit MPs elected from reserved seats are not seen as crucial to attracting actual Dalit voters.

Ambedkar’s critique of the system

While this is only the latest manifestation, the ineffectiveness of this system of reservation has been a long-standing complaint of the Dalit movement, right from the time of BR Ambedkar.

In the 1931 Second Round Table Conference, held to discuss India’s constitutional future, Ambedkar had argued for separate electorates for Dalits, in which Dalit voters would elect Dalit representatives. Gandhi, as the leader of the Congress, opposed this, pushing for no caste-wise electorates (basically the current system). In 1955, Ambedkar minced no wordswhen he said that Gandhi’s system of a common electorate would elect Dalit nominees who “would really by slaves of the Hindus, not independent people”.

In the end, however, Ambedkar had to bend, since Gandhi went on a fast-unto-death. He signed the Poona pact, as per which Dalit representatives would not be elected by a separate Dalit electorate but by all castes. As a small concession to Ambedkar, however, a primary election was to be held for each Dalit constituency where only Dalits would be allowed to vote. The names of the four leading candidates from this primary would then be put to the common electorate for the final election.

As Ambedkar has predicted, the system of joint electorate was disastrous for his party and beneficial for the Congress, even though the latter’s leadership was completely dominated by upper castes. In 1937, in the first election held under the Poona pact, the Congress won more than half of the reserved Dalit seats. Ambedkar’s outfit, the Independent Labour Party, won just 12. In the next election in 1946, Congress’s win and Ambedkar’s defeat was even more decisive. The former won 123 out of 151 Dalit seats. Ambedkar’s party won only two.

‘Sham representation’

Ambedkar was angry at the results and blamed the system of joint electorates for it. Hepointed out that in the 1946 election primaries, in which only Dalits voted, his party got 26% of the votes compared to the Congress’s 29%. Yet the Congress got 60 times the number of seats when the final elections, in which all castes could vote, took place. Thus these elected nominees from reserved seats did not really represent the Dalits, he argued. In late 1946, Ambedkar said:

A separate electorate would alone guarantee to the Scheduled Castes the possibility of electing to the legislatures members of their own who could be trusted to fight in the legislatures and the executive whenever they did anything which had the effect of nullifying the rights of the Untouchables […]. It will be noticed that the Congress has been able to elect on its ticket representatives of the Scheduled Castes all throughout India in the different provincial legislatures. And yet, not one of them has even asked a question, moved a resolution or tabled a cut motion in order to ventilate the grievances of the Scheduled Castes […]. It would be much better not to have representation at all than to have such sham representation in the legislature.”

And this wasn’t only Ambedkar’s bugbear. MC Rajah, who was described by Oliver Mendelsohn and Marika Viczianyand as “the most prominent pre-Independence Untouchable politician other than Ambedkar”, was originally a strong supporter of Gandhi and had fully backed the Poona pact. Yet, after only a year of seeing joint caste electorates in action, Rajah agreed with Ambedkar (in spite of their personal rivalry). In 1938, after the Congress government in Madras province refused to support temple entry legislation, Rajah wrotebitterly to Gandhi:

“I am forced to think that our [Dalits] entering into the Joint Electorates with the Caste Hindus under the leadership of the Congress, far from enabling us, has enabled the Congress, led by Caste Hindu leaders to destroy our independence and cut our own throats. “

Post-Independence

After 1947, there was no question of having separate Dalit electorates. To begin with, a separate electorate for Muslims was widely believed to have been a crucial enabler for the creation of the Pakistan. Secondly, the Congress dominated the Constituent Assembly and there was little possibility of it suddenly reversing its two-decade-old stand, with or without Partition. In fact, the Indian Constitution, as it was scripted, further diluted Dalit rights vis-a-vis the Poona Pact, scrapping the system of Dalit-only primaries. As a final, desperate attempt, Ambedkar sponsored an amendment which aimed to ensure that candidates from reserved constituencies should also get 35% of the Dalit vote, thus ensuring that Dalit legislators were truer representatives of the community. However, Vallabhai Patel dismissed it, patronisinglyarguing, ” I resist this only because I feel that the vast majority of the Hindu population wishes you [Dalits] well. Without them where will you be? Therefore, secure their confidence and forget that you are a Scheduled Caste[…] or else if they carry this inferiority complex, they will not be able to serve the community.” [Emphasis added]

Unsurprisingly, in independent India’s first election in 1952, Ambedkar’s party won only two Lok Sabha seats. From this, Ambedkar concluded that the system of reserving seats for Dalit legislators elected via joint electorates was disastrous, the worst of both worlds. These elected MPs were not representing Dalit interests and by having reserved seats in the first place, Dalits were unable to build electoral coalitions with other social groups. In 1955, Ambedkar’s party formally passed a resolution asking for Dalit reservation in legislatures to be scrapped.

Like in 1932, Ambedkar was ignored in 1955 as well, and the system of Dalit reservation in India’s legislatures remained the same as before. That this is “sham representation” is borne out by the fact that, though upper caste interest groups keep on railing against Dalit reservations in jobs and education, no one really chafes at reservation in Parliament, given how limited its impact is on the structures of power. As Christophe Jaffrelot points out, in the initial years after independence, the Congress “became adept at co-opting Scheduled Caste leaders and and getting them elected by mobilising non-Scheduled Caste voters.” And now this system has been replicated by the Bharatiya Janata Party. So even though it is the party with the largest number of Lok Sabha Dalit MPs, the BJP is baffled when it comes to responding to a grave Dalit tragedy such as Rohith Vemula’s suicide.

This article first published on scroll.in

హిందీలో కుల నిర్మూలనతో సహా 11 అంబేద్కర్‌ రచనలు నిలిపివేసిన మోడీ సర్కార్‌

16 Saturday Jan 2016

Posted by raomk in BJP, Communalism, Current Affairs, INDIA, Left politics, NATIONAL NEWS, Social Inclusion

≈ Leave a comment

Tags

Ambedkar, Annihilation of Caste, Narendra Modi sarkar, RSS, RSS Double game

అరచేతిని అడ్డు పెట్టి సూర్యకాంతినాపగలరా ? అంబేద్కర్‌ భావాలను అడ్డుకోగలరా ?

ఎం కోటేశ్వరరావు

నిన్నగాక మొన్న పార్లమెంట్‌లో అంబేద్కర్‌ 125వ జయంతి సందర్బంగా ఆయనకు నివాళి అర్పించారు. తియ్యటి మాటలు చెప్పారు. నోటితో మాట్లాడుతూ నొసటితో వెక్కిరించినట్లుగా కేంద్ర ప్రభుత్వం హిందీలో ప్రచురించిన అంబేద్కర్‌ రచనల సంపుటాలలో ఆయన తన జీవిత కాలం దేనికోసమైతే పోరాడారో ఆ అంశానికి సంబంధించి రాసిన ‘కుల నిర్మూలన,’ హిందూయిజపు వైరుధ్యాలు’ అనే ముఖ్యమైన వాటితో సహా పదకొండు పుస్తకాలను మినహాయించి మిగతా వాటిని ప్రచురించింది. కేంద్ర ప్రభుత్వంలోని సామాజిక న్యాయం, సాధికారత మంత్రిత్వశాఖ ఆధ్వర్యంలోని అంబేద్కర్‌ ఫౌండేషన్‌ ద్వారా ఈ పుస్తకాలను అచ్చువేయించారు. వాటిలో మినహాయించిన పుస్తకాల గురించి ఇండియా టుడే గ్రూప్‌ ప్రచురణల మాజీ మేనేజింగ్‌ ఎడిటర్‌గా పనిచేసిన దిలీప్‌ మండల్‌ రౌండ్‌ టేబుల్‌ ఇండియాలో తాజాగా రాసిన ఒక వ్యాసంలో వెల్లడించారు. ప్రస్తుతం ఆయన జవహర్‌లాల్‌ నెహ్రూ విశ్వవిద్యాలయం(జెఎన్‌యు)లో కులము- వార్తా మాధ్యమం మధ్య వున్న సంబంధాలు అనే అంశంపై పరిశోధన చేస్తున్నారు. కుల నిర్మూలన అంటే వెంటనే గుర్తుకు వచ్చేది అంబేద్కర్‌ మినహా మరొకరు కాదు. అలాంటి ముఖ్యమైన వాటిని మినహాయించటం వుపస్థ మినహా కన్యాదాన వంటిదే. పూనా ఒప్పందం, రౌండ్‌ టేబుల్‌ కాన్ఫరెన్స్‌, గాంధీతో చర్చల వంటి అంశాలున్న పుస్తకాలు ప్రచురణలలో లేవని దిలీప్‌ వెల్లడించారు.’ఎవరో ‘ దీని గురించి చెప్పకుండా ఈ పని జరిగివుండదని ఆ ఎవరో మోడీ సర్కార్‌ తప్ప మరొకరు కాదని కూడా ఆయన పేర్కొన్నారు. ఈ పుస్తకాలు లేకుండా అంబేద్కర్‌ రచనలను విక్రయిస్తున్నారని వాటిని ఎప్పుడు ప్రచురిస్తారో కూడా తెలియదని వ్యాఖ్యానించారు. ఆంగ్ల పుస్తకాల ప్రచురణ మరింత సంక్లిష్టం అవుతుందంటూ వాటి ప్రచురణ హక్కులను కలిగిన మహారాష్ట్ర ప్రభుత్వం నుంచి నిరభ్యంతర పత్రాన్ని అంబేద్కర్‌ ఫౌండేషన్‌ తీసుకోలేదని వెల్లడించారు.

అరచేతిని అడ్డుపెట్టి సూర్యకాంతిని ఆపలేమని తెలిసి కూడా అలాంటి ప్రయత్నం చేసే ప్రబుద్ధులు వుంటారనేందుకు ఇంతకంటే పెద్ద నిదర్శనం అవసరం లేదు. ఓట్లకోసం అంబేద్కర్‌ పేరును పదే పదే ప్రస్తావించటానికి బిజెపి దాని మాతృసంస్ధ ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌కు ఎలాంటి అభ్యంతరం లేదు. దానిలో భాగంగానే అంబేద్కర్‌ ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ను అభినందించారని, ఆయన హిందూరాష్ట్రకు సైతం వ్యతిరేకం కాదని చిత్రించేందుకు పూనుకున్నారు. అయితే ఆయన భావాలు వారి హిందూత్వ ఎజండాకు, మను ధర్మ శాస్త్రానికి కొరుకుడు పడనివి. మను ధర్మశాస్త్రానికి ప్రతినిధి , మారు పేరు బ్రాహ్మణిజం, బ్రాహ్మణులు అన్నది కొందరి అభిప్రాయం. అయితే ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌లో ఆ తిరోగమన భావజాలానికి లోనైన వారు బ్రాహ్మణులు లేదా ఇతర అగ్రకులాలనబడే వారే కాదు, ఆ మనువాదానికి తరతరాలుగా బలై అంటరాని వారిగా, దూరంగా వుంచబడుతున్న దళితులు, గిరిజనులు, వెనుకబడిన తరగతులకు చెందిన వారు కూడా దాన్నే భుజాన వేసుకొని మోస్తున్నారు. తమ వర్గాలకు తామే ద్రోహం చేస్తున్నారంటే అతిశయోక్తికాదు. అందువలన అంబేద్కర్‌ భజన చేస్తూనే ఆయన భావాల వ్యాప్తిని విస్తారమైన హిందీ ప్రాంతంలో అడ్డుకోవాలన్న దుర, దూరాలోచనలు తప్ప వేేరు కాదు. కేంద్ర ప్రభుత్వ ఈ నిర్వాకంపై అంబేద్కర్‌ అభిమానులు, పురోగామి, ప్రజాతంత్రశక్తులు వత్తిడి తెస్తే తప్ప ఆ పుస్తకాలు వెలుగుకు నోచుకోవు. అలాగే మహారాష్ట్రలో వున్న ప్రభుత్వం కూడా బిజెపిదే కనుక ఆంగ్ల పుస్తకాల ప్రచురణకు నిరభ్యంతర పత్రం జారీ చేయాలని లేదా తానే వాటిని ప్రచురించాలని వత్తిడి చేయటం మినహా మరొక మార్గం లేదు.

Ambedkar For Our Times!

06 Sunday Dec 2015

Posted by raomk in Communalism, Current Affairs, Social Inclusion

≈ Leave a comment

Tags

Ambedkar, subhash gatade

by subhash gatade

( Till 1992, 6 th December was remembered as ‘Parinirvan Divas’ of Dr Ambedkar, legendary son of the oppressed who had clearly recognised the true meaning of Hindutva and warned his followers about the dangers of Hindu Rashtra ; post 1992, 6 th December has an added meaning and it relates to the demolition of Babri Mosque undertaken by these very forces.

Apart from the fact that this event led to the biggest communal conflagaration at the national level post-independence, whose repercussions are still being felt and whose perpetrators are still roaming free, we should not forget that it was the first biggest attack on the principles of secularism and democracy, which has been a core value of the Constitution drafted under the Chairmanship of Dr Ambedkar.

What follows here is an edited version of the presentation made at Dept of Social Work, Delhi University, during their programme centred around 1 st Ambedkar Memorial Lecture)

“If Hindu Raj does become a fact, it will no doubt, be the greatest calamity for this country. No matter what the Hindus say, Hinduism is a menace to liberty, equality and fraternity. On that account it is incompatible with democracy. Hindu Raj must be prevented at any cost.”

– Ambedkar, Pakistan or Partition of India, p. 358

‘Indians today are governed by two ideologies. Their political ideal set in the preamble of the constitution affirms a life of liberty, equality and fraternity whereas their social ideal embedded in their religion denies it to them’

– Ambedkar

..This is the 1 st Ambedkar memorial lecture which is being organised, as the invite tells us, saluting ‘ the contribution of the great visionary leader who not only fought for political revolution but also argued for social revolution’. Let me add that you have made this beginning at an opportune moment in our country’s history when we are witnessing a concerted attempt from the powers that be to water down Ambedkar’s legacy, project him as someone who rather sanctioned the illiberal times we live in today, communicate to the masses that he was friends with leading bigots of his time and finally appropriate his name to peddle an agenda which essentially hinges around political and social reaction.

Wishing you the best for beginning this conversation among students who yearn to become vehicle for social change tomorrow, I would like to share some of my ideas around the theme.

Yes, we definitely need to understand Ambedkar’s role as a Chairman of the drafting committee of independent India’s constitution and the skilful manner in which he ‘piloted the draft’ in the constitutent assembly but also how during his more than three decade long political career he put forward ‘variety of political and social ideas that fertilised Indian thinking’ ( as per late President K R Narayanan ) which contributed to the rulers of the newly independent nation’s decision to adopt the parliamentary form of democracy. Perhaps more important for the ensuing discussion would be his differentiation between what he called ‘political democracy’ – which he defined as ‘one man one vote’ and ‘social democracy’ – which according to him was -one man with one value – and his caution that political democracy built on the divisions, asymmetries, inequalities and exclusions of traditional Indian society would be like ‘a palace built on cow dung’.

We also need to take a look at the unfolding scenario in the country and also see for oneself whether there is a growing dissonance or resonance between what and how Dr Ambedkar envisaged democracy and the actual situation on the ground and how should we see our role in confronting the challenges which lie before it.

As we are remembering the great collosus that he was, not for a moment can we forget the mammoth task undertaken by ‘founding fathers’ – which included leading stalwarts of the independence movement – of the nascent republic who introduced right to vote to every adult citizen, a right for which many countries of the West had to struggle for decades together, in an ambience which was rather overshadwed by the bloody partition riots when the country itself was in a state of abject mass poverty and mass illiteracy.

Before I move forward towards the crux of my argument I want to take a short detour and understand whether the image of Ambedkar – which most of us carry – which has been taught to us through textbooks and popularised by the ever expanding media matches with his actual contributions as a great leader, scholar and renaissance thinker, all put together.

It would be interesting if all of us who are gathered here try to imagine what sort of image(s) emerge before our eyes if somebody mentions his name. I can mention a few :’ Dalit leader’, Chairman of the Drafting Committee of the Constitution’,’ fought for the rights of Scheduled Castes’, ‘embraced Buddhism with lakhs of followers’ Barring exception imagery around Ambedkar does not transcend these limits in most of the cases.

The imagery does not include the historic Mahad Satyagrah which was organised under his leadership way back in 1927 – what we call in Marathi as ‘when water caught fire’ – at the Chawdar Talab (lake) nor does’ it include the burning of Manusmriti in its second phase, which was compared to French revolution by Ambedkar in his speech. It also does not include details of the first political party formed under his leadership called Independent Labour Party, role of many non-dalits or even upper castes in the movement led by him or the historic march to Bombay assembly against the ‘Khot pratha’ where communists had participated in equal strength. His historic speech to the railway workers in Manmad wherein he asked them to fight the twin enemies of ‘Brahmninism’ and ‘Capitalism’ (late thirties) or his struggle for Hindu Code Bill, which ultimately became cause of his resignation from Nehru cabinet, all these details of his stormy life, never get mention in the imagery. One can add many other important interventions under his leadership which definitely does not ‘suit’ his image of a ‘dalit messiah’.

Is not it really surprising that most of us know so little of him, which is definitely not the case with other great leaders who emerged during the anti-colonial movement ?

This selective amnesia about Ambedkar is largely due to the way in which the ruling classes then – dominated by the upper caste elite – tried to belittle his image in a very surreptitious manner. Undoubtedly people or formations involved in the work of broader social transformation, which also included organisations claiming to be his legatees, cannot escape blame for the critical silences around his image, who either remained oblivious to the designs of the Varna elite or were not conscious/careful enough to comprehend their gameplan.

Any student of politics of the oppressed would vouch that it is rather a bane of most of the leaders of the exploited and oppressed who can no more be ignored by the dominant forces. In fact, we have been witness to a similar process which unfolded itself in USA itself where a very sanitised image of Martin Luther King, has been made popular. Instead of MLK who opposed Vietnam War, looked at capitalism as source of all evils, who equally struggled for workers rights, we have before us an image of King which seems more amenable to the ruling classes there.

And as we celebrate Ambedkar’s life and intend to discuss his ideas on democracy and their relevance today, we should bear in mind that this task still beckons us where we will have to fight with all our strength at our command against ‘reduction’ of his image and what a scholar describes as a deliberate process of ‘mythologising the man and marginalising his meaning’

Now coming to his ideas on Democracy a few things can be definitely added to the ongoing discussion it can be said that future of Indian democracy depends to a great deal upon revival of Ambedkar’s visionary conception of democracy which definitely needs to be enlarged and updated in the light of the recent experience.’

But before taking up this aspect it would be opportune to know from Ambedkar himself how he looked at the idea of democracy. Perhaps his speech on the ‘Voice of America’ radio (20 th May 1956) which he gave few months before his death could best summarise his ideas around the concept.

The first point which he makes tells us that ‘Democracy is quite different from a Republic as well as from Parliamentary Government.’ According to him

‘The roots of democracy lie not in the form of Government, Parliamentary or otherwise. A democracy is more than a form of Government. It is primarily a mode of associated living. The roots of Democracy are to be searched in the social relationship, in the terms of associated life between the people who form a society.’

Next he comes to define the word ‘society’ itself. For him a society is conceived ‘as one by its very nature’ and ‘[T]he qualities which accompany this unity are praiseworthy community of purpose and desire for welfare, loyalty to public ends and mutuality of sympathy and co-operation.’

Interrogating Indian society further he questions whether ‘these ideals are found in Indian society?’ And elaborating on the Indian society which is nothing but ‘an innumerable collection of castes which are exclusive in their life and have no common experience to share and have no bond of sympathy’ he concludes that

‘The existence of the Caste System is a standing denial of the existence of those ideals of society and therefore of democracy.’

Then he further discusses how ‘Indian Society is so imbedded in the Caste System that everything is organized on the basis of caste’ and shares examples from daily life of individuals revolving around the twin concepts of purity and pollution and moves to social-political arena and wryly concludes that ‘[t]here is no room for the downtrodden and the outcastes in politics, in industry, in commerce, and in education.’

Further he discusses other special features of the caste system which ‘[h]ave their evil effects and which militate against Democracy.’ and he focusses on what is called ‘Graded Inequality’ where ‘Castes is not equal in their status’ but rather ‘[a]re standing one above another’ and form ‘an ascending scale of hatred and descending scale of contempt’ which has the most pernicious consequences as ‘[i]t destroys willing and helpful co-operation.’

Then discussing the difference between caste and class, he takes up the second evil effect in the caste system accompanied by inequality which is ‘complete isolation’ which manifests itself in the difference between stimulus and response between two castes which is only ‘one-sided’ and which ‘educates some into masters, educate others into slaves’ and this separation thus ‘prevents social endosmosis’

Later taking up the manner in which one caste is bound to one occupation which ‘cuts at the very roots of democracy’ he tells how this arrangement which denies to ‘open a way to use all the capacities of the individual’ leads to stratification which is ‘is stunting of the growth of the individual and deliberate stunting is a deliberate denial of democracy.’

In the concluding part of his speech he discusses obstacles in the way to end caste system and he points out the ‘system of graded inequality which is the soul of the Caste System’ and also how ‘Indian Society is disabled by unity in action by not being able to know what is its common good’ where ‘the mind of the Indians is distracted and misled by false valuations and false perspectives’ and ends his speech by emphasising that mere education cannot destroy caste system rather education to those ‘[w]ho want to keep up the Caste System is not to improve the prospect of Democracy in India but to put our Democracy in India in greater jeopardy.’

One can also further add that as opposed to the Conservative notions which promotes it as an idea which is an instrument to stop bad people from seizing power Ambedkar’s conception is geared to social transformation and human progress and he defines it as “a form and a method of government whereby revolutionary changes in the economic and social life of the people are brought about without bloodshed.”

Elucidating the conditions to make it possible it can be inferred that

“(1) there should not be glaring inequalities in society, that is, privilege for one class; (2) the existence of an opposition; (3) equality in law and administration; (4) observance of constitutional morality; (5) no tyranny of the majority; (6) moral order of society: and (7) public conscience.” (See : Shyam Chand, Mainstream, Vol XLV, No 51, DR AMBEDKAR ON DEMOCRACY)

In his speech to the Constituent Assembly on November 25, 1949 he also expressed three cautions and believed that paying heed to them was critical to ensure our democratic institutions did not get subverted : (i) constitutional methods: (ii) not to lay liberties at the feet of a great man: (iii) make a political democracy a social democracy.”

Looking at the fact that India happens to be a multi-denominational society where the common denominator could be secularism which is understood as one of the pillars on which the superstructure of our democracy rests and is a unifying force of our associated life, he emphasised :

“The conception of a secular state is derived from the liberal democratic tradition of the West. No institution which is maintained wholly out of state funds shall be used for the purpose of religious instruction irrespective of the question whether the religious instruction is given by the state or by any other body.”

In a debate in Parliament, he also underlined:

“It (secular state) does not mean that we shall not take into consideration the religious sentiments of the people. All that a secular state means that this Parliament shall not be competent to impose any particular religion upon the rest of the people. That is the only limitation that the Constitution recognises.”

Taking into consideration the possibility that a minority can become victim of the tyranny of the majority, he suggested enough safeguards for their protection :

“The State should guarantee to its citizens the liberty of conscience and the free exercise of his religion including the right to profess, to preach and to convert within limits compatible with public order and morality.”

Prof Jean Dreze ( (econdse.org/wp…/09/JD-Ambedkar-and-future-of-democracy2005.pdf) brings forth an important point in his article wherein he underlines how ‘Ambedkar’s passion for democracy was closely related to his commitment to rationality and the scientific outlook.’ In this connection he quotes one of his last speeches “Buddha or Karl Marx”, wherein summarising the essential teachings of Buddha he elaborates :

“Everyone has a right to learn. Learning is as necessary for man to live as food is … Nothing is infallible. Nothing is binding forever. Everything is subject to inquiry and examination.”

According to him it was important to bring this up looking at the ‘[r]ecent threats to Indian democracy (which) often involve a concerted attack on rationality and the scientific spirit.’

Perhaps one can go on elaborating further on the nuances of Ambedkar’s understanding of democracy but that is not the only aim of this writeup. As promised in the begining we also need to take a look at the unfolding situation.

What is a sine qua non of democracy?

It is the understanding that minority voices will be allowed to flourish and they will not be bulldozed.

At the apparent level majoritarianism – rule by majority – sounds very similar to democracy but it essentially stands democracy on its head. For real democracy to thrive, it is essential that ideas and principles of secularism are at its core. The idea that there will be a clear separation between state and religion and there won’t be any discrimination on the basis of religion has to be its guiding principle.

Majoritarianism thus clearly defeats democracy in idea as well as practice.

While democracy’s metamorphosis into majoritarianism is a real danger, under rule of capital – especially its present phase of neoliberalism – another lurking danger is its evolution into what can be called as plutocracy – government by the rich.

Recently two interesting books have come out discussing 21 st century capitalism. The one by Thomas Picketty ‘Capitalism in the 21 st Century ‘ – which demonstrates convincingly that the twentieth century exhibited a secular tendency toward continuous and widening inequality – has been received well here also. It discusses increasingly disproportionate concentration of income at the top, and the widening inequality that goes along with it, is integral to the system and a consequence of “the central contradiction of capitalism,” (Capital, 571).Piketty’s core theoretical concept is expressed in the formula ‘r>g’, where ‘r’ represents the return on capital/INVESTMENT, and ‘g’ the rate of growth of the economy.

Much like Piketty’s contribution, a major study of democracy in America has also received almost as much attention in the west. It confirms our suspicions that oligarchy has replaced democracy. The authors found that

“policies supported by economic elites and business interest groups were far more likely to become law than those they opposed…. [T]he preferences of the middle class made essentially no difference to a bill’s fate”.

The study “Testing Theories of American Politics: Elites, Interest Groups, and Average Citizens”.by Martin Gilens (Princeton) and Benjamin Page (Northwestern) – which entirely undermine the notion that America is a democracy – and carries wider significance has not received attention here..(http://www.counterpunch.org/2014/05/02/apolitical-economy-democracy-and-dynasty/)

. “Majority rule” accounts, construed numerically or by any “median voter” criterion, are found to be a “nearly total failure.” Controlling for the preferences of economic elites and business-oriented interest groups, the preferences of the average citizen have a “near-zero, statistically non-significant impact upon public policy.”

The preferences of economic elites have “far more independent impact upon policy change than the preferences of average citizens do.” This does not mean that ordinary citizens never get what they want by way of policy. Sometimes they do, but only when their preferences are the same as those of the economic elite…

“[M]ajorities of the American public actually have little influence over the policies our government adopts… [I]f policymaking is dominated by powerful business organizations and a small number of affluent Americans, then America’s claims to being a democratic society are seriously threatened.”

(http://www.counterpunch.org/2014/05/02/apolitical-economy-democracy-and-dynasty/)

According to the authors their results are ‘troubling news for advocates of “populistic” democracy.’ “When a majority of citizens disagrees with economic elites and/or with organized interests, they generally lose…even when fairly large majorities of Americans favor policy change, they generally do not get it.”

In such an unfolding situation, where we are faced with this dangers of democracy metamorphosing into majoritarianism and democracy becoming oligarchy with the highly undemocratic, violent Indian society – which glorifies violence against the oppressed and legitimises, sanctifies inequality in very many ways acting as a backdrop question arises what needs to be done ?

Jean Dreze, in the same article suggests a course of action which merits attention

“[t]he best course of action may be to revive the Directive Principles of the Constitution, and to reassert that these principles are “fundamental in the governance of the country” (Article 37).

Indeed, in spite of much official hostility to these principles today, there are unprecedented opportunities for asserting the economic and social rights discussed in the constitution – the right to education, the right to information, the right to food, the right to work, and the right to equality, among others. Dr. Ambedkar’s advice to “educate, organise and agitate” is more relevant than ever.”

Sitaram Yechury’s Speech in Parliament on November 27, 2015

30 Monday Nov 2015

Posted by raomk in CPI(M), Current Affairs, Left politics, NATIONAL NEWS

≈ Leave a comment

Tags

Ambedkar, Constitution, Parliament, SITARAM YECHURY

DISCUSSION ON COMMITMENT TO INDIA’S CONSTITUTION AS PART OF 125TH BIRTH ANNIVERSARY CELEBRATION OF DR. B.R. AMBEDKAR Contd..

SHRI ARUN JAITLEY (CONTD.): So, if Dr. Ambedkar had today stood up and proposed this provision, how would this House have reacted? ..[In Hindi]

SHRI SITARAM YECHURY: These are Directive Principles. You know as much as I know. These are Directive Principles. Do not stretch that argument to such a level.

MR. CHAIRMAN: Let the hon. Speaker continue.

SHRI ARUN JAITLEY: We will go beyond Directive Principles now…[In Hindi] “The State shall endeavour to organise agriculture and animal husbandry on modern and scientific lines and shall, in particular, take steps for preserving and improving the breeds, and prohibiting the slaughter, of cows and calves and other milch and draught cattle.” So if Dr. Ambedkar had proposed Article 44 and Article 48 today, how many of you would have accepted it, as Shri Sitaram Yechury says, even as a Directive Principle? …[In Hindi]

SHRI SITARAM YECHURY: .[In Hindi] Dr. Ambedkar gave primacy to equality, life, liberty and dignity, the Fundamental Rights.

SHRI SITARAM YECHURY: Mr. Jaitley, if you don’t mind, I wish to make a point. You see, you have quoted article 44. You just go to article 43A. It says, ‘…by suitable legislation…to secure the participation of workers in the management of undertakings,…’ Has that been done? Look at article 45. It says, ‘The State shall endeavour to provide early childhood care and education…’ Has that been done? Then, go to article 46. It talks about promotion of educational and economic interests of SCs, STs and other weaker sections…(Interruptions)…But, you choose one article 44 and another article 48…(Interruptions)…What about providing special care? What about providing all these?

MR. CHAIRMAN: Sitaramji, please, do it when your turn comes. …(Interruptions)…

SHRI SITARAM YECHURY: So, don’t pick and choose. That is what I am saying…(Interruptions)…

SHRI ARUN JAITLEY: I think, I am glad that my friend Sitaram’s best argument is that we must have equality in the matter of not following the law, because one provision has not been followed the other should not be followed.

SHRI SITARAM YECHURY: Sir, I am saying you should follow the entire law…(Interruptions)…No, you are not following the entire law. …(Interruptions)…

MR. CHAIRMAN: I would request all the concerned to allow the discussion…(Interruptions)…

SHRI SITARAM YECHURY: Why are you picking and choosing, Sir? That is my point…(Interruptions)…

SHRI SITARAM YECHURY (WEST BENGAL): Sir, thank you for giving me this opportunity. ..[In Hindi] So, what we wanted was enactments of all the legislations on the basis of which we can carry forward the vision of social justice that Dr. Ambedkar stood for. Now, instead, we have a situation where the Government has come forward saying that we reaffirm our faith in the Constitution. Where is the question of reaffirming? You are here, I am here, and all of us are here on an oath on this Constitution. What is this drama of reaffirming? If the Constitution is not there, then, you won’t be here. The Government of the day must know, the Leader of the House — he is not here now — should know that they are there only because we affirm this Constitution. What is this question of now saying, “We will reaffirm”? And what is this Constitution Day, Sir?….

Go through the history. On 26th of November this Constitution was signed by the President of the Constituent Assembly. It was voted upon and the draft was adopted and in the draft you have said explicitly ‘that on the26th of January India shall be a Republic in 1950 when this draft will turn into a Constitution and we shall enact.’ Can this Government answer? I want our esteemed lawyer, the Leader of the House, to tell us what law governed India from 26th of November, 1949 to 26th of January, 1950? Was it this Constitution? Is it known, Sir? The law that governed India during those two months after you adopted this Constitution was India Independence Act, 1947 moved by the British Prime Minister Attlee in the House of Commons in London. What is this Constitution then? You were under the British law for these two months. You adopted and enacted this Constitution on the 26th of January. Now, what is this new thing that you are finding now 65 years later on the Constitution Foundation Day? You please explain to me, Sir. You are sitting on the Chair. Maybe, you have greater knowledge, but you please explain to me that when Dr. Ambedkar himself says that on 26th of January we are enacting this Constitution and we shall be a Republic, what is this 26th November? Yes, that day the Constituent Assembly adopted this draft, but that was not the Indian Constitution yet. That was not the law of our land yet. It became the law of the land on the 26th of January, 1950. Lawyers are talking like this, Sir, on the Constitution Foundation day! You want some day or the other to find yourself so that you can celebrate one more event. The Constituent Assembly met again on the 24th and 25th of January, 1950. The Jana Gana Mana as the National Anthem was adopted on the 24th of January and on the 24th and 25th all Members of the Constituent Assembly signed this Constitution and on the 26th of November only 15 out of the 395 clauses in our Constitution came into operation. Sir, 26th of January, 1950 was when the entire Constitution came into operation. So, what is this new item that we have, Sir? …(Interruptions)… You may call it item song or whatever. It is a new item now in the Indian Constitution. A senior leader of the ruling party has described our Prime Minister, charitable or uncharitable, I don’t know, it is up to their party to decide, he called him an excellent event manager. One event after another, London and after that Malaysia, after that Asia and after that Constitution Day and from tomorrow it will be Paris. They showed us an old film in my youth, “Paris ke range shyam”. That will be the event from tomorrow.

SHRI ANAND SHARMA: It cannot be in the name of a film.

SHRI SITARAM YECHURY: I don’t know. So, what is this event to event to event? What are we observing, Sir? I am sorry, but I think the entire, what in Hindi we call, garima of this House, of the Parliament is being undermined by these sorts of flippant events that are coming in. Yes, for 26th of November we have the highest respect for Dr. Ambedkar and for everybody else. Does this Government today know that Constituent Assembly began its work on a Resolution moved by Shri Jawaharlal Nehru called the ‘Objectives Resolution’? Does this Government know that out of the eleven sittings of the Constituent Assembly six of the sittings were devoted to the ‘Objectives Resolution’ and not to this draft? A majority of the discussions in the Constituent Assembly was on the objectives put forward by Shri Jawaharlal Nehru. Sir, that is our history. Yes, the victor always scripts the history.

SITARAM YECHURY (CONTD.): But, here, the victor is also trying to change the past history! Now, this is the history we have inherited. Like the hon. Leader of the House, I was also born after Independence. I think, many of us are born after Independence. And, for all of us, this is inherited history; this is our legacy. You cannot now tamper with that history and tell us a new history! Now, why this Constitution Day? I can only come to the conclusion that this is an attempt to try and worm their way into the national movement when they had no role to play at all. This is the way they want to worm themselves into the national movement and how they want to worm themselves I want to know.

How this order is given? Sir, it is a Gazette Notification saying that ‘it has been decided to celebrate 26th day of November every year as the Constitution Day.’ It is a Gazette Notification. If you want I will place it on the Table of the House. It is a notification in the Indian Gazette, dated 19th November. It is issued by the Ministry of Social Justice and Empowerment. Does the Ministry of Social Justice and Empowerment decide a national day to be observed every year?

AN HON. MEMBER: The hon. Minister is here.

SHRI SITARAM YECHURY: Yes, I have noticed that hon. Minister is coming in here. Hon. HRD Minister was a good fried of mine before she became a Minister. After that she does not have time and she has got very onerous responsibilities. But, I just want to know how the Gazette Notification comes on 19th and the HRD Ministry issues a circular to schools on 10th of November saying ‘observe 26th November as the Constitution Day.’ This is a Gazette issued on 19th. What is happening, Sir. Items in Indian politics. That is the only thing I can say — events. You have event management. You want to worm into the national movement when you had no role. Here, I wish to put it on record the fact that often we have heard and we will hear also, I am sure, in the course of this discussion, the role of Communists, etc., in the Freedom Struggle. That is an old charge…
(Interruptions)…

SHRI SITARAM YECHURY: Sir, please don’t deduct the time of these interruptions from my time and start pressing the bell. Please don’t do that. The British Bombay Home Department, in 1942, during the Quit India Movement observed, “The Sangh has scrupulously kept itself within the law and in particular has refrained from taking part in the disturbances that broke out in August, 1942.” ..(Interruptions).. This is the record of the British Government. Now, Tarunji made a charge against the Communists. .[In Hindi].

“After large scale strikes in mills in Kanpur, Jamshedpur and Ahmedabad, a despatch from Delhi dated September 5, 1942, to the Secretary of State, in London, reported about the Communist Party of India: ‘the behaviour of many of CPI members proves what has always been clear, namely, that it is composed of anti-British revolutionaries.'”

This is the President of India telling this in the Central Hall of Indian Parliament.
(Interruptions)
…[In Hindi]. He read out Article 44 of the Constitution, Sir, which deals with it. I have the copy of the Constitution and this is the copy that belongs to the Chamber. So you cannot accuse me of any personal or fudged copy.
MR. DEPUTY CHAIRMAN: Do you think there are different copies of Constitution?

SHRI SITARAM YECHURY: No, no. Sir. They may accuse me. They may accuse me, so I am reading out only from the Chamber’s copy. Even that is challenged. So you don’t argue for authentication; it is marked as Chamber’s Copy. It says, ‘the State shall endeavour to secure for the citizens a uniform civil code.’ It was quoted. It was also quoted on the question of organisation of agricultural and animal husbandry. I pointed out then that these are Directive Principles of State Policy, which are not justifiable and enforceable, and these Directive Principles also have other things, Sir, which are not quoted. What do they say? They say, ‘the State shall promote with special care the educational and economic interests of the weaker sections of the people.’ What did Babasaheb Ambedkar say? The same thing; that is Article 46. Article 47 says, ‘the State shall regard the raising of the level of nutrition and the standard of living.’ Isn’t it a shame that today, the largest number of children malnutritioned are in India? Isn’t it a shame that majority of the stunted children in the world are from India, today? This is the Constitutional Directive, Article 47. What has been done? You only pick and choose what you want to do and that is where the suspicion comes as to what is your actual motive. Here in the section on Fundamental Duties that are supposed to be enforceable — you please look at your copy in your hand, Sir — Article 51A says, ‘it shall be the duty of every citizen of India.’ If you read Article 51A (f), it says, ‘to value and preserve the rich heritage of our composite culture.’ Is it the composite culture that we are preserving, Sir? I will come to that again. What does 51A(h) say? It says, ‘to develop the scientific temper, humanism and the spirit of inquiry and reform.’ Sir, if we hear that Lord Ganesha was the creation of plastic surgery or Karna in the Mahabharata was the creation of stent technology and test tube babies, is that scientific temper? And it comes from no less than hon. Prime Minister. What is happening? What are you implementing? What are you wanting to implement and what not? You are only reviving the hardcore Hindutva agenda. Cow protection, you are wanting to revive. Then the entire question of equality of all citizens to liberty in life. He has quoted Article 30. He is not here, unfortunately, so I cannot request him also. He has quoted this Article 30 — you can also help me, Sir, in finding that Clause — and said that these are contradicted by Articles 29 and 30. Article 15 says, ‘the State shall not discriminate against any citizen on grounds of religion, race, caste, sex, place of birth or any of them.’ This is Article 15, Fundamental Rights.

SHRI SITARAM YECHURY (CONTD.): He says, “Articles 29 and 30 are in contradiction”. Sir, any lawyer would know, any right always comes with what is called reasonable restrictions. I hope, Mr. Parasaran is here; there is no right which does not come without reasonable restrictions. The reasonable restrictions through Article 15 have been detailed in Articles of the Constitution, 29 and 20, where the rights of the minorities to their religion are given. Minorities here meaning not only religious but also linguistic minorities. So, it is said, “This is a contradiction. Don’t we want to remove it?” What would Dr. Ambedkar say today if you were talking about this contradiction, about this Constitution? He would say precisely the same thing that the duties of a citizen would be the spread of tolerance, and not the spread of any one particular intolerant point of view. And that is the bone of contention today, Sir. I read in the media that hon. Home Minister saying that secularism is the word that was injected into the Constitution, and, therefore, that is the cause of all problems. He has also referred to, I believe, poor old Aamir Khan; our actor is getting lampooned. He said, “Ambedkar did not leave the country. But he stayed here and struggled”. And that is what Aamir Khan also said, Sir. He did not say that he is leaving. I am glad he is staying and struggling, and then you accuse them saying that Left is sponsoring all that. Thank you for putting all those people with us. Our tribe is increasing. That is what you are doing. …(Interruptions)… But remember, Ambedkar did not leave the country. He was a patriot. But, Ambedkar renounced Hinduism and embraced Buddhism. You remember that. You remember that, and why was that? That is where the intolerance issue comes in. Sir, these are matters again of history. You cannot erase it, and if you want the question of intolerance, take the same speech of Dr. Ambedkar of 25th November, which the hon. Leader of the House was quoting. This is the same speech, and what does Dr. Ambekar say? He was talking about ‘history will repeat itself’. “Will we lose our Independence again…”, hon. Leader of the House quoted that. After that, he did not quote the rest of it. What does it say? I am quoting from that Speech of Dr. Ambedkar. “Will history repeat itself”? That is, will we lose our Independence once again? “Will Indians place the country above their creed or will they place creed above the country, I did not know”. As the Leader of the House said, if Dr. Ambedkar was here today, what would he say? He would not pose this question. He will say, “Indians are being forced to place their creed above the country”. And that is the intolerance that is happening in the country today. Then, what did Dr. Ambedkar say? “But this much is certain — this is the speech, Sir, which was quoted in the morning — if the parties place creed above country, our Independence will be put in jeopardy a second time — after all the instances he gave, which were quoted by the leader — will be put in a jeopardy a second time and probably be lost forever. This eventuality we must all resolutely guard against. We must be determined to defend our Independence with the last drop of our blood”.

Today, when I stand up against this intolerance, I am doing exactly what Dr. Ambedkar asked us to do. Anybody who wants to say what Dr. Ambedkar said must be done, we will do exactly what Dr. Ambedkar asked us to do, i.e., raise ourselves against this sort of intolerance. This is the same Ambedkar in the same speech.

Then, we heard the question of social justice. The essential point of Dr. Ambedkar is missed out. I have quoted this a number of times in this august House, but I can’t stop myself from quoting this again.

SHRI SITARAM YECHURY (CONTD.): Now, I quote it in the full. It says, “On 26th of January, 1950” – please note once again, it is the Constitution Day, the Republic Day – “we are going to enter into a life of contradictions. In politics, we will give equality and in social and economic life, we will have inequality. In politics, we will be recognizing the principle of ‘one man one vote’, ‘one vote one value’. In our social and economic life, we shall, by reason of our social and economic structures, continue to deny the principle of ‘one man one value’.” That is the contradiction. Then, he continues to say, “If we continue to deny it for long, we will do so only by putting our political democracy in peril. We must remove this contradiction at the earliest. Or else, those who suffer from this inequality will blow up the structure of political democracy that this Assembly has so labouriously built”. This is Dr. Ambedkar in the same speech. What is the situation today? A hundred multi-billionaires in our country, whose asset value is close to one-half of my country’s GDP. And, according to the latest census, ninety per cent of the households in my country, today, have an income of less than Rs. 10,000, a month. Is this contradiction being resolved or are you only accentuating it further? Are we discussing issues of how we should reduce the gap in this contradiction? Instead, every foreign trip, we find a new concession to foreign capital. Fifteen new areas have been opened up to the FDI. Free Trade Agreements are ruining our domestic cultivation of commercial crops! The agrarian distress is growing. Farmers are committing suicides. Your industrial production index, as per this Government’s own statistics, this month has shown a drop from about six per cent plus to about three per cent. Manufacturing has dropped to 2.4 per cent from over 6 per cent. Industrial production is declining. Agrarian distress is deepening. …[In Hindi]

Where are we on the social justice vision of Dr. Ambedkar? I have mentioned about the atrocities on SCs and STS and about reservation. On the question of growing inequalities, the condition of our people is deteriorating. What is this contradiction? You see the reality. Are we paying homage to Dr. Ambedkar? Is this the way Modern India is actually fulfilling the vision of social justice. Forget about the political parties. Forget to which party belong, to which party you belong. As an Indian, when you are talking about these things, are we being honest to ourselves? Are we doing justice to Dr. Ambedkar and all of that generation – Nehru, Gandhi, Abul Kalam Azad, Sardar Patel – that gave us Independence and this Constitution? What had they exhorted all of us to do? Are we doing it? And, you say, “I reaffirm my faith in the Constitution.” Without reaffirming that faith, you won’t be here. What is this reaffirming of faith? Come to the federalism. What did Dr. Ambedkar say on federalism?

MR. DEPUTY CHAIRMAN: Please try to conclude.

SHRI SITARAM YECHURY: Yes, Sir. But how can I conclude federalism and intolerance and all that? …(Interruptions)… You are asking to conclude what the Government is doing.

SHRI SITARAM YECHURY (CONTD.): In a federal structure, on CentreState relations, what did Dr. Ambedkar say? He said that the Centre and the States are coequal in this matter. Sir, I am reading from the same speech. “It is difficult to see how such a Constitution can be called centralism. That is, the basic principle of fedearlism is that the legislative and executive authority is partitioned between the Centre and the States, not by any law to be made by the Centre but by the Constitution itself.” That is the essence of this Constitution. Is the principle of federalism followed, Sir? You are talking about the misuse of Article 356. That is only one part of it. We, the Kerala Government, were the first victim of Article 356, way back in the 1950s. I don’t know how many of you were there. Second time, we were victim in 1960s; twice, we were victim in Bengal, in 1967 and 1969. …(Interruptions)..

SHRI T.K. RANGARAJAN: Mr. Antony is here. He was the hero.

SHRI SITARAM YECHURY: Hon. Antony is here. He was a hero of one of the… (Interruptions).. But, Sir, all that apart, what is fedearalism? Not merely equality, that independent respect of the States, are we granting it today? Then, you talked of judiciary. Let me tell you, what Dr. Ambedkar said about judiciary is very, very interesting. I am quoting from the same speech, ” Courts may modify, they cannot replace”, please note, “Courts may modify, they cannot replace, they can revise earlier interpretations as new arguments, new points of view are presented. They can shift the dividing line in marginal cases, but there are barriers they cannot pass, definite assignments of power they cannot reallocate. They can give a broadening construction of existing powers, but they cannot assign to one authority powers explicitly granted to another.” The separation and the complementarity of the Executive, the Judiciary and the Legislature are hallmarks of our Constitution. Now, this is as far as your Judiciary is concerned. But what worries me about is you are paying homage to Dr. Ambedkar. Remember, Sir, from 1946 to 1950, what was the condition of the world? Millions of people were under colonial subjugation. When these countries became independent, what we did in India was, actually, a revolutionary step then. We granted universal adult suffrage, which nobody else of these countries granted. …(Interruptions).. Europe did not grant and not even the United States of America. President Obama came here. All of us were very excited in the Central Hall, both sides. Everybody was saying, wah wah, President Obama came here, and, then, he wrote in the Golden Book — there is no gold in that book — of our Parliament, “Greetings from the world’s oldest democracy to the world’s largest.” This was his message. Yes, this was the message he gave. I had to point it out later that evening at the President’s banquet. I said, “Sir, I think, this is a wrong definition that you are the world’s oldest democracy.” He said, “Why’? I said, “Sir, you got the right to vote, that is, American-Africans, universally in the United States of America in 1962, one year after you were born. The universality of adult franchise in the United States of America came only in 1962; in India, we gave it in 1950.” Whether you are a dalit, you are a landlord, whether you are a Muslim, whether you are a Hindu, we gave it in 1950. And, today, Sir, what is happening? In Haryana, 86 per cent of the people will be kept out of their right to vote and right to contest elections because of various conditions. The State Government has said that unless you fulfil these conditions, you cannot contest or you cannot vote.

SHRI SITARAM YECHURY (CONTD.): In Rajasthan, you put conditions whereby more than half the people are excluded from the universal suffrage. In Gujarat, you have said, ‘unless you have a toilet, a pucca toilet, in your house, you cannot vote or contest in local elections’. All these three States have got a BJP State Government. You come here to pay homage to Dr. Ambedkar and the one important thing that has been done by the Indian Constitution on universal adult suffrage, you deny it to people in the States which have a State Government that is led by the BJP. …(Time-bell)…

Sir, I know you will press the bell. But the point is that you please consider all these things. The Ruling Benches are empty. I don’t know who will convey, what and to whom when the reply comes on Monday.

MR. DEPUTY CHAIRMAN: The Ministers are there. …(Interruptions)… They will do it. …(Interruptions)…

SHRI SITARAM YECHURY: Sir, I sympathize with my friend, Shri Mukhtar Abbas Naqvi. How much burden can he carry, Sir? How much can he go and report upstairs saying that this is all that has been said and you please answer that? And, even the officers have deserted the officials’ block. So, I don’t know if anybody is taking note of all this. We understand many of these things. They ignore us normally. …(Interruptions)…

AN HON. MEMBER: This shows their commitment.

SHRI SITARAM YECHURY: But, Sir, since you are pressing the bell, let me come down to my final points. The Leader of the House made an interesting and a very interesting reference to the Third Reich and Germany. Wonderful, Sir. We are happy, and I must pay my gratitude to the Leader of the House for having reminded me of the Third Reich and Germany and the dangers of authoritarianism. Sir, in 1939, when the debate in the country was going on as to what should be the character of Independent India, there was a book, which was not thought that it would be very important but a book which had a very, very important implication for Indian politics and India’s future, and that was a book called ‘We, or our Nationhood Defined’ by Madhav Sadashiv Golwalkar. He is called the RSS Guru. And, since the Leader of the House mentioned the Third Reich, I only want to quote from that book about the Third Reich. That book is, ‘We, or Our Nationhood Defined’. Who is ‘we’? In Hindi ‘Swaraj.’ ..[In Hindi] That is the entire import of that book..he talked saying that ‘only Hindus and Hindus alone are inhabitants of this country’. And, then, what does he say about the Third Reich? I am quoting, “To keep up the purity of the Race and its culture, Germany shocked the world by purging the country of the semitic Races, the Jews”. I will take a break here, Sir, for a moment. You please draw the parallels in India — who is that instead of the Jews and who is that for the Race and the culture and its purity. I continue with the quote. “Race pride at its highest has been …” …(Interruptions)…

SHRI V.P. SINGH BADNORE: Sir, which book is he referring to? …(Interruptions)…

MR. DEPUTY CHAIRMAN: From which book are you quoting? …(Interruptions)…

SHRI ANAND SHARMA: He is quoting from scriptures of your party. …(Interruptions)…

MR. DEPUTY CHAIRMAN: You say from which book you are quoting. …(Interruptions)…
SHRI SITARAM YECHURY: Sir, my good friend, Mr. V.P. Singh Badnore, may not be so much in tune with the RSS as he is a BJP M.P. But let me tell him that the name of the book is: ‘We, or Our Nationhood Defined’. I am quoting from page no. 35. This book was published in 1939 by Bharat Prakashan, republished by Bharat Prakashan, Second Edition, again in 1944. That is the authenticity. That book must be available in library if it is not already removed. I mean, they have this habit also of removing all these books. But otherwise, this book should be in the Parliament library. Otherwise, I will help you. I will give you a copy.
SHRI SITARAM YECHURY (contd.): Now, it is in this book, on page 35. I repeat that quote; it says, “To keep up the purity of the race and its culture, Germany shocked the world by purging the country of the semetic races, the Jews. Race pride at its highest has been manifested here. Germany has also shown how well nigh impossible it is for races and cultures having differences going to the root to be assimilated into one united whole. A good lesson for us..” Please understand this.

SHRI V. P. SINGH BADNORE: We cannot do that. That is why! What is that commentary?…(Interruptions)… We cannot do it. What is wrong in it? …(Interruptions)…
SHRI TAPAN KUMAR SEN: He is not saying anything wrong. Why are you getting agitated? …(Interruptions)…

SHRI V. P. SINGH BADNORE: We cannot do that. That is why he has said so. What is wrong in that?…(Interruptions)…

SHRI TAPAN KUMAR SEN: He is not saying anything wrong, Mr. V.P. Singh. …(Interruptions)…

SHRI SITARAM YECHURY: Sir, let me complete. …(Interruptions)… Sir, let me complete. ..(Interruptions)…

SHRI V. P. SINGH BADNORE: We cannot do that. That is why he has said…(Interruptions)… What is wrong with that? …(Interruptions)… What is he trying to do? …(Interruptions)….

MR. DEPUTY CHAIRMAN: Please, you would get a chance. You may reply to that; you would get your chance….(Interruptions)…. You can reply to that. You would get your chance. You say that he is misinterpreting. When you get your chance, you may correct it. …(interruptions)…

SHRI SITARAM YECHURY: I am quoting verbatim. And if you want, shall I re-quote the whole thing?
MR. DEPUTY CHAIRMAN: No, no; there is no need for that. It is all on record. …(Interruptions)….
SHRI SITARAM YECHURY: Have you followed so far?

MR. DEPUTY CHAIRMAN: Yes, yes. Now, you need to conclude also. There is no time. …(Interruptions)…

SHRI SITARAM YECHURY: Sir, let me conclude with just one sentence – “A good lesson for us in Hindustan to learn and profit by.” This is about the Third Reich that the hon. Leader of the House was reminding us about.

SHRI V. P. SINGH BADNORE: We thought this is wrong. That is why we…(Interruptions)

MR. DEPUTY CHAIRMAN: Now, please conclude. …(Interruptions)…
SHRI SITARAM YECHURY: This is exactly what this Hindu Rashtra is all about, Sir. That is why, if you want to pay homage and our shraddhanjali to Dr. Ambedkar, please remember what he said in the speech finally. I would like to quote to you what he said about creed: “Without equality, you cannot have liberty. Without fraternity, you cannot have equality and liberty. Without equality and fraternity – fraternity means sadbhavna – …you cannot have liberty.” If you are celebrating India’s freedom and its liberty, equality and fraternity are the two things on which there can be no compromise. And that is precisely what is being compromised in this furtherance of the atmosphere of intolerance.
Sir, finally, let me end by quoting Dr. Rajendra Prasad. When he was about to put his signatures on this draft, the future President of India, quoted these lines. He was not yet the President of India; he became the President of India only on the 26th of January and, then, it was said that the Governor General, Dr. Rajagopalachari, cannot administer an oath to our President because the Governor General is an appointee of the British. So, the Chief Justice was called, in this Central Hall, and he administered the oath. After that Dr. Rajendra Prasad administers the oath for an interim Government, adopts this Constitution, administers the oath and directs that under this new Constitution, fresh elections be held after delimitation is completed. That election was held in 1952. And today, we hear, Sir, that Sardar Patel was being denied from being India’s first Prime Minister. Unfortunately, poor Sardar died in 1950; the first election was in 1952. .(Interruptions). Is that understood, Sir? Now, if there is some magic and some tantra through which like Lord Ganesha somebody who is dead and gone can be brought back alive, unfortunately, to be the Prime Minister, I can understand! That apart, what did Dr. Rajendra Prasad say? I am quoting this and ending, Sir. Dr. Rajendra Prasad, in his address, hailing that we adopted this Constitution, says, “After all, a Constitution, like a machine, is a lifeless thing.”

SHRI SITARAM YECHURY (CONTD.): “…It acquires life because of the men who control it and operate it. India needs today nothing more than a set of honest men who will have the interest of the country before them.” I am sure when Dr. Rajendra Prasad and Dr. Ambedkar talked about ‘men’, they included the ‘women’ also. So, please don’t take offence; I am sure, at that time, women were also part of it. “There is a fissiparous tendency arising out of various elements in our life”, said Dr. Rajendra Prasad on November 26, 1949. He said, “We have communal differences, caste differences, language differences, provincial differences and so forth. It requires men of strong character, men of vision, men who will not sacrifice the interests of the country at large for the sake of smaller groups and areas and who will rise over the prejudices which are born out of these differences. We can only hope that the country will throw up such men in abundance.” Is that the case? I rest my case by asking you the question. What are we seeing today? Have we produced such men in abundance? If not, I think it is time to correct the notion. If you want to do actual reaffirmation to our Constitution and pay our homage to Dr. Ambedkar, …(Interruptions)…

MR. DEPUTY CHAIRMAN: Okay.
SHRI SITARAM YECHURY: Please don’t okay me here, Sir, you will also be a part of it. All of us will have to sincerely pay homage to this, and that is what we need to do. Thank you, very much for giving me time. (Ends)

రిజర్వేషన్లను హరిస్తున్న స్వేచ్చా మార్కెట్‌ విధానాన్ని అంబేద్కర్‌ సమర్ధించారా? మూడవ భాగం

13 Friday Nov 2015

Posted by raomk in Current Affairs, Left politics, Opinion, Social Inclusion

≈ Leave a comment

Tags

Ambedkar, Economics

రామునితో కపివరుండిట్లనియె అని రాయ మంటే ఒక విద్యార్ధి రామునితోక పివరుండిట్లనియె అని రాశాడట. జీవితాంతం హిందూత్వకు వ్యతిరేకంగా పోరాడిన బిర్‌ అంబేద్కర్‌ను పక్కా హిందూవాదిగా చిత్రించేందుకు ప్రయత్నిస్తున్న కాషాయ దళాలు ఆయనను స్వేచ్ఛా మార్కెట్‌ సమర్ధకునిగా కూడా చెప్పటమంటే ఇదే. స్వదేశీ వుద్యమకారులుగా స్వాతంత్య్ర వుద్యమంలో తమకు లేని చరిత్రను సృష్టించుకొనేందుకు స్వదేశీ జాగరణ మంచ్‌ పేరుతో వారు ఒక సంస్ధను ఏర్పాటు చేశారు. ఇప్పుడు వారు మనకు కలికానికి కూడా దొరకరు. ఎందుకంటే నరేంద్రమోడీ విదేశీ ప్రధానిగా మారిపోయి విదేశీ కంపెనీలకు తలుపులు బార్లా తెరుస్తున్నపుడు స్వదేశీ గురించి మాట్లాడటమంటే పిల్లిని చంకనపెట్టుకు పోయినట్లే కనుక సంఘపరివార్‌ జాగరణ మంచ్‌ను సుదీర్ఘ నిద్రావస్ధలోకి పంపింది. చిల్లర వర్తకంలో బహుళ బ్రాండ్ల విక్రయానికి విదేశీ పెట్టుబడులను 51శాతం వరకు అనుమతించాలన్న యుపిఏ ప్రభుత్వ ప్రతిపాదనపై బిజెపి సభ్యులు పార్లమెంట్‌లో నానాయాగీ చేశారు. ఇది జాతీయ ప్రయోజనాలకు వ్యతిరేకమని బిజెపి సీనియర్‌ నేత మురళీ మనోహరజోషి సుద్దులు చెప్పారు. చిల్లర వర్తకంలో ప్రజాస్వామ్యాన్ని తాము ఆహ్వానిస్తాంగాని నియంతృత్వాన్ని కాదంటూ వాల్‌మార్ట్‌ వంటి సంస్ధల అక్రమాల గురించి విమర్శించారు. అదే పెద్దలు గతేడాది తాము అధికారంలోకి రాగానే దానిని ఆమోదించి అమలు జరపటమేగాక, మరిన్ని రంగాలలో మరింతగా విదేశీ పెట్టుబడులను అనుమతించేందుకు పూనుకున్నారు.

మనదేశంలోకి వంద డాలర్లు విదేశీ పెట్టుబడులు వస్తే ఎనిమిది వందల డాలర్లు రాయల్టీ, కన్సల్టెన్సీ,ప్రొఫెషన్‌ ఛార్జీలు తదితరాల పేరుతో మన దేశం నుంచి విదేశాలకు తరలుతున్నట్లు 2011-12 సంవత్సర ఎఫ్‌డిఐ తీరుతెన్నుల గురించిన అధ్యయనాలు వెల్లడించాయని ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ అనుబంధ సంస్ధ భారతీయ మజ్దూర్‌ సంఘ్‌ ప్రధాన కార్యదర్శి విర్జేష్‌ వుపాధ్యాయ చెప్పారు. తాజాగా నరేంద్రమోడీ సర్కార్‌ ఎఫ్‌డిఐ నిబంధనలను మరింత సరళతరం చేయటాన్ని విమర్శిస్తూ వ్యాఖ్యానించారు.( హిందూ నవంబరు 13 సంచిక) ప్రభుత్వం దీనిపై శ్వేతపత్రం వెలువరించాలని కూడా ఆయన డిమాండ్‌ చేశారు. దేశీయంగా కొనుగోలు శక్తి పెరగకుండా విదేశీ పెట్టుబడులతో ఆర్ధిక వ్యవస్ద వేగంగా పెరగదని కూడా చెప్పారు.ఇదే స్వేఛ్చామార్కెట్‌ లక్షణం.

ఇలాంటి స్వేచ్ఛా మార్కెట్‌ (నరేంద్రమోడీ వుత్సాహంగా అమలు జరుపుతున్న) విధానాలను వంద సంవత్సరాల క్రితమే అంబేద్కర్‌ సమర్ధించారని చెప్పటం కాషాయ మేధావులకే చెల్లింది. అంబేద్కర్‌ కాలంలో అసలు ఈ విధానాల గురించిన చర్చే లేదు, మిశ్రమ ఆర్ధిక వ్యవస్ధ లేదా సోషలిస్టు, పెట్టుబడిదారీ ఆర్ధిక వ్యవస్ధల గురించి ప్రధానంగా చర్చలు జరిగేవి. అంబేద్కర్‌ విషయానికి వస్తే దళిత జనోద్ధారకుడిగానే ప్రపంచానికి తెలుసు. ఎందుకంటే ఆయన జీవితాంతం దళితులను అణచివేసిన హిందూత్వ, కుల వ్యవస్ధలకు వ్యతిరేకంగా, దళితుల వుద్దరణ పైనే కేంద్రీకరించిన విషయం తెలిసిందే. అయితే అంబేద్కర్‌ ముంబై విశ్వవిద్యాలయంలో రాజనీతి, ఆర్ధశాస్త్రాలను, తరువాత అమెరికాలోని కొలంబియా విశ్వవిద్యాలయంలో న్యాయ శాస్త్రం, ఆర్ధిక శాస్త్రంలో పిహెచ్‌డి పొందారు. విద్యార్ధిగా రాసిన కొన్ని వ్యాసాలు, వాటిలో వెలిబుచ్చిన కొన్ని అభిప్రాయాలను తీసుకొని స్వేచ్చా మార్కెట్‌ను సమర్ధించిన ఆర్ధికవేత్తగా అంబేద్కర్‌కు ఆపాదించటం అన్యాయం. ఆ రచనలు తప్ప తరువాత కాలంలో పరిపూర్ణుడైన అంబేద్కర్‌ అభిప్రాయాలు, ఆచరణను పరిగణనలోకి తీసుకోకపోగా దళిత వుద్యమ నాయకులు అంబేద్కర్‌ను వక్రీకరించారని ఎదురుదాడి చేస్తున్నారు.ఆయన ఆర్ధశాస్త్రంతో పాటు న్యాయశాస్త్ర పట్టాకూడా పొందారు. విద్యార్ధి దశముగిసిన తరువాత అర్ధశాస్త్ర ప్రొఫెసర్‌గా ఇతర వుద్యోగాలు చేశారు.1926లో ముంబైలో న్యాయవాదిగా ప్రాక్టీస్‌ ప్రారంభించారు. తరువాత ఒక ఏడాది కాలంలోనే దళితులను సమీకరించాలని నిర్ణయించుకొని కార్యరంగంలోకి దూకారు. తరువాత రెండు సంవత్సరాలు బొంబాయి న్యాయ కళాశాల ప్రిన్సిపల్‌గా కూడా పని చేశారు.ఆయన రాజకీయవేత్తగా, రాజ్యాంగ నిర్మాతగా , దేశ తొలి న్యాయశాఖ మంత్రిగా తప్ప ఆర్ధికవేత్తగా పోషించిన పాత్ర చాలా తక్కువ.

రాజకీయరంగంలోకి ప్రవేశించిన తరువాత 1936లో అంబేద్కర్‌ ఇండిపెండెంట్‌ లేబర్‌ పార్టీని ఏర్పాటు చేశారు. ఆర్ధిక రంగంలో ఆయన అభిప్రాయాలు దేనికి ప్రాతినిధ్యం వహించాయో ఆ పార్టీ లక్ష్యాలు, ఆశయాలు వెల్లడించాయి. ప్రభుత్వ పారిశ్రామికీకరణకు అగ్రప్రాధాన్యత, కార్మికుల హక్కుల పరిరక్షణకు గట్టి కార్మిక చట్టాలు, గిట్టుబాటు వేతనాల చెల్లింపునకు చట్టాలు చేయటం, గరిష్ట పనిగంటల నిర్ణయం, వేతనంతో కూడిన సెలవులు, హేతుబద్దమైన ధరలకు గృహవసతి కల్పన, జాగీర్దారీ వ్యవస్ధ రద్దు,సాంకేతిక విద్యా సౌకర్యాల మెరుగుదలకు విస్తృత కార్యక్రమాలు చేపట్టటం, పరిశ్రమలలో మంచి వుద్యోగాలలో దళితులకు అవకాశాలు కల్పించాలని అది కోరింది.

ప్రపంచంలో తీవ్ర ఆర్ధిక సంక్షోభం సంభవించి పెట్టుబడిదారీ దేశాలన్నీ అతలాకుతలం అయిన దశ, సంక్షోభ ప్రభావం లేకుండా సోవియట్‌లో సోషలిజం పురోగమిస్తున్న రోజులలో అంబేద్కర్‌ లేబర్‌ పార్టీని స్ధాపించారు.సమసమాజ స్ధాపనకు అనుకూలమైనా అది కమ్యూనిస్టుల మాదిరిగా వుండకూడదని చెప్పారు. కమ్యూనిస్టుల పద్దతులతో ఆయన ఏకీభవించనప్పటికీ సోవియట్‌ సంక్షేమ చర్యలకు ప్రతిబింబమే లేబర్‌ పార్టీ ఆశయాలు, లక్ష్యాలుగా వుండటాన్ని బట్టి సోవియట్‌ ప్రభావం ఆయనపై లేదని ఎలా చెప్పగలం. కమ్యూనిస్టు పద్దతులలో బుద్దుని మాదిరి సమసమాజాన్ని స్ధాపించాలని తరువాత కాలంలో ఆయన నమ్మిన విషయం తెలిసిందే.

‘దళిత్స్‌ అండ్‌ ఎకనమిక్‌ పాలసీ: కంట్రిబ్యూషన్స్‌ ఆఫ్‌ బిఆర్‌ అంబేద్కర్‌’ అనే తన గ్రంధంలో రచయిత గెయిల్‌ ఓంవెడిట్‌ ఇలా పేర్కొన్నారు.’అర్ధశాస్త్రంలో పిహెచ్‌డి డిగ్రీ వున్నప్పటికీ అంబేద్కర్‌ కారల్‌ మార్క్స్‌ కంటే ఎక్కువగా ప్రాధమికంగా ఒక రాజకీయ కార్యకర్త. ఆయన కాలంలో సంభవించిన గందరగోళాలలో మునిగి పోయిన కారణంగా లోతైన ఆర్ధిక పరిశోధనకు ఆయనకు పెద్దగా సమయం లేదు. స్థూలంగా మూడు దశలలో ఆయన ఆర్ధిక ఆలోచన ప్రతిబింబిస్తుంది. మొదటిది 1920దశకంలో (ప్రత్యేకించి రూపాయి సమస్య మరియు బ్రిటీష్‌ ఇండియాలో స్ధానిక ఆర్ధికం అభివృద్ది గురించి) ఆయన రచనలు ఎక్కువగా పుస్తక జ్ఞానమాత్రంగా(మోర్‌ అకడమిక్‌) వున్నాయి.అవి బలమైన సామ్రాజ్యవాద వ్యతిరేక విశ్లేషణలను అందించాయి కానీ బాగా చెప్పాలంటే బ్రిటీష్‌ పాలన గురించి సనాతన వుదార ఆర్ధిక అంచనాలుగానే వున్నాయి. రెండవది 1930,40 దశకానికి చెందినవి, సామాజిక, జాతీయ వుద్యమాల కాలమది, ఆర్ధిక రంగంలో ఆయన సాంప్రదాయక మార్క్సిజంతో ప్రభావితుడయ్యాడు. ఆ కాలంలో రాజ్య సోషలిజం అన్న నినాదం తారాస్థాయిలో వున్నది. ఈ కాలంలో అంబేద్కర్‌ ద్వంద్వ వ్యవస్ధల వైఖరితో పరిశీలించారు.దానిలో దోపిడీ విషయంలో బ్రాహ్మణిజం మరియు పెట్టుబడిదారీ విధానాలు సమాంతరమైనవిగా ఆయన చూశారు. మూడవది ఆయన జీవిత చరమాంకంలోనిది. కులం, హిందూయిజం, బుద్ధిజంపై ఆయన చారిత్రక పరిశోధనల ద్వారా బౌద్ధ తత్వ శాస్త్రంలో పూర్తి ప్రత్యామ్నాయాన్ని కోరుకున్నారు.’

కాషాయ దళాలు చెబుతున్నట్లు స్వేచ్ఛా మార్కెట్‌ ఆర్ధిక వ్యవస్ధ లేదా నయా వుదారవాదం, ప్రపంచీకరణను సమర్ధించిన 20వ శతాబ్దపు తొలి భారతీయ ఆర్ధికవేత్తగా అంబేద్కర్‌ను చూడటమంటే అంతకంటే దారుణం మరొకటి వుండదు. అంబేద్కర్‌ హయాంలో దేశంలో ప్రయివేటు రంగంలోనే పరిశ్రమలు వున్నాయి తప్ప బ్రిటీష్‌ సర్కార్‌ పరిశ్రమలను నెలకొల్పలేదు. నాటి ఆర్ధిక వ్యవస్ధలో దళితులను వున్నత స్ధానాలలోకి రానివ్వనిది ప్రయివేటు ఆర్ధిక వ్యవస్ధతప్ప మరొకటి కాదు. అందువలన అలాంటి వివక్షా పూరిత వ్యవస్ధను మాత్రమే అంబేద్కర్‌ అభిమానించాడని, ప్రభుత్వరంగం లేదా సోషలిజాలను వ్యతిరేకించాడని కాషాయ దళాలు చెప్పటం ఆయనను అవమానించటమే. వర్తమాన స్వేచ్ఛా మార్కెట్‌ విధానాల వలన ప్రభుత్వరంగం అంతరించి ప్రయివేటు రంగం పెరిగి పోతున్నది. దళితులు, గిరిజనులు, వెనుకబడిన తరగతులను ఈ విధానాలు తొలిదెబ్బతీశాయి. ప్రభుత్వ వుద్యోగాలు, ప్రభుత్వరంగం తగ్గిపోవటమంటే ఆ తరగతులకు వున్న రిజర్వేషన్లు తగ్గిపోవటమే. ఈ కారణంగానే ప్రయివేటు రంగంలో కూడా రిజర్వేషన్లు అమలు జరపాలనే డిమాండ్‌ ముందుకు వచ్చింది. అందువలన నిజంగా ఈ రోజు అంబేద్కర్‌ బతికి వుంటే ఈ డిమాండ్‌కు సంపూర్ణ మద్దతు ఇస్తున్న కమ్యూనిస్టులతో భుజం భుజం కలిపి పోరాటాలలోకి వచ్చి వుండేవారనటం అతిశయోక్తికాదేమో !

	m v krishnaiah on పలు దేశాలతో వాణిజ్య యుద్ధానికి…
	Sattisuneel on ఆలిండియా రేడియో, దూరదర్శన్‌లు…
	మోదీ రైతు ప్రేమ వెనక… on ముందస్తు ఎన్నికల కోసం కనీస మద్…
	nraopotturi on లాటిన్‌ అమెరికాలో మరో కొత్త వా…
	Gugul on కర్ణాటక అంకెల ఆటలో బిజెపికి భం…

vedika

~ your forum for critical and constructive writings

Tag Archives: Ambedkar

మహాత్మా, మార్క్స్‌, అంబేద్కర్‌ సంస్కరణల ముసుగులో చట్టాల దుర్వినియోగంపై కర్తవ్యబోధ చేయండి !

రెండు విగ్రహాలుా-రెండు దేశాలుా- భావజాలం ఒక్కటే !

రిజర్వేషన్లపై పిర్రగిల్లి జోలపాట

పటేల్‌కు పెద్ద పీట, అంబేద్కర్‌కు నిరాదరణ, నెహ్రూకు అవమానం

Sitaram Yechury’s Speech in Parliament on November 27, 2015

Share this:

Like this:

Share this:

Like this:

Share this:

Like this:

Share this:

Like this:

Share this:

Like this:

Share this:

Like this:

Share this:

Like this:

by subhash gatade

Share this:

Like this:

Share this:

Like this:

Share this:

Like this: